Nipte nederlaag Zukertort bij koploper. (door Piet Peelen)
Een prima prestatie van Zukertort in Haarlem bij de aanstaande kampioen, want het krachtsverschil is op papier erg groot. Maar daar bleek deze middag weinig van en bijna werd een gelijkspel behaald.De wedstrijd werd geleid door Frans Peeters. Dat is niet alleen een goede arbiter, maar ook een prima fotograaf! Zijn foto's van de wedstrijd kunt u hier zien. Ook de foto's van de spelers (zie de links in het verslag) komen uit dat album.
Martijn mocht het Marshall-gambiet spelen tegen de Nederlands kampioene, Eline Roebers. Die trad in de voetsporen van degene wiens naam we niet meer noemen, in het eerste beslissende vluggertje in de finale van de World-Cup 2015. Svidler dacht destijds ruim twee minuten na, maar reageerde niet goed en verloor. Martijn zag meteen de juiste zet en na een kwartiertje had hij een fraai schijnoffer helemaal uitgerekend:
18...Pxc3! 18...b4? 19.c4 b3 20.Ld1! Met duidelijk voordeel voor wit.
19.bxc3 Dxc3 20.Le3 20.Lb3? Dxa1 21.Dxc6 Td8 22.Lg5 Lxd3 en zwart wint. Ook 20.Lg5? h6 21.d4 Dxf3 22.gxf3 Lxc2 23.Tc1 Ld1! 24.Txd1 hxg5 geeft zwart een gewonnen stelling.
20...Dxa1 21.Dxc6 Td8 22.Dxa6
Uiteraard had Martijn voor hij tot zijn schijnoffer besloot al gezien dat de tegenaanval van de loper op de toren wordt opgevangen met de krachtige dameterugzet Df6! Dan dreigt de aftrekaanval Lxh2+ gevolgd door Dxc6 met damewinst en zwart staat gewonnen.
22...Dc3! 23.Lg5 f6 24.Lb3+ Kh8 0–1
Een perfecte partij van Martijn en zijn eerste overwinning op een IM.
Olav zijn we zeer dankbaar dat hij in een laat stadium nog wilde invallen. Hij speelde de opening keurig, evenals het vroege middenspel. Zijn tegenstander had met een paarduitval Olav's loper tot een terugtocht gedwongen, maar toen het ros terugsprong had de loper ook weer terug kunnen keren. Olav maakte een gaatje en toen sprong het paard naar de rand en opeens ging een van zijn hangende pionnen verloren en daarmee de partij.
Sybolt speelde een goede partij en kreeg een kansrijke stelling. Toen de tegenstander remise aanbood dacht hij voordeel te hebben, maar hoe langer hij keek, hoe minder dat leek. Uiteindelijk accepteerde Sybolt. Allebei dachten ze ook na de analyse dat zwart de geïsoleerde pion kon blokkeren en wit niet verder kon komen. Thuis zag de engine ook dan nog mogelijkheden, dus misschien was Sybolt toch te voorzichtig.”
Arthur speelde een aangenomen Damegambiet en daardoor leek wit een klein beetje verrast. Wit ging voor de dameruil-variant met 7.dxc5 en aan beide kanten waren er wat kleine dingen die beter hadden gekund. Zo had wit 15.Ld2 kunnen spelen en Arthur 18. Pb6. Maar uiteindelijk was het een eerlijke remise. Heel knap van Arthur, want Ivan Sokolov is een echte grootmeester en een van de topscorers in de competitie aller tijden. Een fraaie foto van Robert en Arthur
Stan was wat ziek en speelde een moeizame partij. De hele middag ging de partij heen en weer tussen beter voor zijn tegenstander en weer bijna gelijk. In lichte tijdnood kon Stan met een hergroepering zijn koning in veiligheid brengen. Maar hij blunderde en zijn koning kwam in het centrum en dat liep natuurlijk niet goed af.
Fitzgerald speelde tegen de topscorer van afgelopen seizoen, GM Liam Vrolijk, een heel goede partij. Diens openingsspel is zeer origineel en actueel. Vorig jaar koos Conor voor 5... h5!? tegen Tex de Wit en won, en de Noorse GM's Hammer en Romanov probeerden het sindsdien ook uit. De wachtzet 5... h6 werd in 1959 voor het eerst gespeeld en is gericht tegen de penning met Lg5. Met 6. b3 koos Fitz ervoor de loper naar b2 te spelen en de originele reactie h6-h5 stamt uit 1988. Plotseling zien we in 2022 het opeens populair worden, met spelers als Onno Elgersma, Thomas Beerdsen en nu dus Liam Vrolijk. Het is de talentvolle jeugd die onvervaard nieuwe paden verkent, uiteraard na het met de engine bestudeerd te hebben. Hier bekijkt Fitz de stelling na het interessante 10... Th8-h5!? Hij offerde een pionnetje op de damevleugel voor een vlotte ontwikkeling. De engine suggereert met 16... Dc7 voor zwart en 17. axb3 voor wit iets voorzichtigere voortzettingen. Ook geeft hij nog fraaie varianten na 20... Tb8, die door 20. Dxe5 vermeden waren. Het werd even later remise. Vanuit menselijk perspectief een zeer fascinerende, spannende en goed gespeelde partij!
Sander koos voor een opening die hij in de vorige eeuw voor het laatst speelde, de Siciliaanse draak! Geïnspireerd door Martijn wilde hij ook met Pxc3 winnen en koos voor de aanval. Achteraf had hij beter de witte dame buiten de deur kunnen houden. Sander zal hier 26... De5!? 27. C3 Pxc3 spelen. Maar, aldus Sander, "in mijn enthousiasme was ik vergeten dat mijn paard veld f6 dekte waardoor hij kon winnen met 28.Tf6! Met luttele seconden op de klok sloeg hij mijn aanvallende toren. Een vreselijke blunder, want nu kreeg ik de kans middels een tussenschaak een winnende aanval te krijgen. Nadat ik terugsloeg speelde hij alsnog Tf6! Een verborgen winstmanoeuvre kon ik niet vinden en ons avontuur eindigde met eeuwig schaak."
Kai kreeg een Franse doorschuifvariant tegen Onno, die een paard wist te ruilen. Diens beslissing om de damevleugel te sluiten bezorgde hem een moeizame middag.
Kai stond duidelijk beter na de opening en vond hier de fraaie zet 21.Pe5! waarmee hij een gevaarlijke aanval kreeg.
Na 21... Lxe5 22.Dh5! Txf1+ 23.Txf1 Lf6 24.g4 wint wit het stuk terug en heeft beslissend voordeel.
Er volgde: 21... Le8 22.Dc2 g6 en hier was 23.Tac1! Lxe5 24.Txf8+ Kxf8 25.Df2+ (dekt e3!) Kg7 26.dxe5 winnend. Helaas zag Kai die mooie Df2+! wending niet en trok hij zijn mooie paard knarsetandend terug met 23.Pf3?!. In wederzijdse tijdnood was het erg spannend vonden beide spelers niet altijd de beste zet. Het ging heen en weer tussen winst voor Kai en remise. Uiteindelijk wist Kai met zijn b-pion te promoveren. Sportief als altijd liet Onno het mat toe.
Laurens speelde een stonewall en pakte de pion op c4. Met e6-e5 bevrijdde hij zich en stond beter. De engine geeft aan dat zwart een gezonde pluspion heeft na 17... a5! Hier speelt Laurens 20... Le5 met licht voordeel. Laurens: "Ik kon door torenruil een gelijk eindspel krijgen, maar wilde meer en verloor een stuk. Ook al won ik nog twee lopers voor mijn toren, ik bleef verloren staan. Maar hij speelde het verkeerd en nu kon ik remise maken. Helaas vond ik dat niet en verloor ik."
De cruciale zet voor zwart was g6, waarna zwart een vesting heeft. Beide spelers wisten dat niet en beiden weigerden g6! te spelen. In het eerste jaar dat Amstelveen in de hoofdklasse speelde kreeg Jos Teeuwen die stelling tegen landskampioen Volmac Rotterdam na zes uur spelen. De partij werd afgebroken, (voor de jongeren onder ons: de stelling werd genoteerd op een envelop en de gekozen zet werd niet gespeeld, maar op een papiertje genoteerd en in de envelop gedaan). We moesten winnen om een gelijkspel te bereiken, maar wereldtopper Jon Speelman deed onze hoop direct vervliegen, want hij wist dat de stelling theoretisch remise was. Sander en ik zagen veertig jaar later hoe de geschiedenis zich herhaalt. (Dit fragment kunt u hieronder zien).
Robert speelde tegen de topscorer van dit seizoen en bouwde de betere stelling op. Hij zadelde zijn grootmeesterlijke tegenstander met een geïsoleerde pion op f6 op en bereikte dus structureel voordeel. Had hij die pion vastgelegd met 25. g4 dan was hij in het voordeel gebleven, maar dat gebeurde niet en even later kon de pion een veldje naar voren. Nu was het voordeel onvoldoende voor de winst.
A2 speelt zich terug richting middenmoot
A2 ging op bezoek bij Amersfoort 2. Dat team stond nog onder ons, en het was duidelijk dat er vanwege de versterkte degaradatie dringend gewonnen moest worden. Voor de eerste maal dit seizoen werd een wedstrijd niet erg spannend, en dat had vooral te maken met het krachtige optreden van de jeugd aan de lagere borden.Bij Philippe ging het al heel snel. Volgens hemzelf had hij eigenlijk helemaal geen partij. Eerst won hij een kwaliteit en toen een stuk. Of omgekeerd, want het ging zo snel dat er weliswaar een zet of vijftig gespeeld werden maar toch binnen een paar uur al klaar was. Philippe schrok nog wel even toen zwart met een toren achter nog een listig matje dreigde, maar vond een paar seconden later de weerlegging. Daarna was het snel gelopen.
Aan het bord ernaast speelde Rens een agressieve opening. Wit pakte twee pionnen, daarbij zijn ontwikkeling grondig verwaarlozend. Rens keeg een loeisterke aanval, won eerst een stuk, vond toen een fraai matpatroon, waarbij wit zelfs eerst nog gratis een toren met schaak mocht pakken. Het deed er niet meer toe, de witte koning was reddeloos verloren.
Aakrit had in eerste instantie wat kleine problemen op te lossen, maar vond fijne velden voor zijn stukken toen wit zijn voordeel liet verzanden. Aakrit won eerst een pion, toen een kwaliteit, en toen was het eindspel niet moeilijk meer. Een paar minuten later was het eerste matchpunt al binnen, toen Bram weinig heel liet van de zwarte stelling. Bram was twee pionnen voor, dacht nog even een klein kwartiertje na over de beste manier om een en ander te consolideren, en zag tot zijn verbazing dat zwart vlot antwoordde met een zet die eerst een pion met schaak en daarna een volle toren weggaf. A2 al op 4-0, en de tijdnood moest nog komen.
Een monsterscore leek in de maak, maar helaas miste Jan een enorme kans om zijn positioneel gewonnen stelling in winst om te zetten. Een enkele verkeerde pionzet, en ineens leefden de zwarte stukken weer en Jan kon de zaak niet meer repareren. En A2 moest een tweede nul incasseren toen Esther een paardoffer op f7 tegen kreeg. Wit kreeg enorme compensatie voor het materiaal, en uiteindelijk bleken de zwarte stukken te weinig samen te kunnen werken om de verdediging op orde te kunnen houden.
De matchpunten kwamen echter nooit in gevaar, want PP stond al urenlang een pion voor in een eindspel. Dat werden er later twee, en toen had zwart niet veel zin meer in een lange en zinloze verdediging. Ook Jelmer had een pion meer, maar wit leek zwart opgesloten te kunnen houden. In tijdnood liet wit de celdeur echter even openstaan. Jelmer glipte dankbaar naar buiten, veroverde zelfs nog een tweede pion waarna wit zelfs nog een stuk weggaf.
Daarmee kwam de eindstand op 6-2. Een fraaie zege, die A2 met 6 uit 7 in de buurt van de middenmoot brengt. Als er nu, zoals meestal, slechts twee teams zouden degraderen was A2 al vrijwel veilig. Maar er gaan dit seizoen minimaal drie teams uit, en ook nog een paar slechtste nummers zeven, dus in een aantal poules zelfs vier. In onze poule hebben maar liefst vijf teams ofwel zes ofwel zeven matchpunten. Dat wordt nog dringen om niet onder de fatale streep te belanden...
A3 pakt een matchpunt (door Michiel Harmsen)
A3 mocht de voorlaatste ronde op bezoek bij Providercheck.nl Magnus 2. Deze club is gesponsord. In team 1 spelen onder anderen GM Loek van Wely, GM Erik van den Doel en IM Manuel Bosboom, maar ook oud Zukertorters Tjark Vos, Colin Stolwijk en Kevin Tan.De heenreis liep allesbehalve voorspoedig, doordat wij de speelruimte in Schagen hadden opgezocht op internet bij de club Schagen. Maar toen we daar aankwamen bleek deze locatie gesloten. Gelukkig opperde Wim de competitiegids van de KNSB te bekijken en vond Pieter daar het telefoonnummer van de teamleider van Schagen 2. Die was bereikbaar en vertelde waar we heen moesten, anderhalve kilometer verderop. Ze waren zo vriendelijk de klokken nog niet te starten.
John en Hugo waren verhinderd, maar Hanneke viel in uit A4. Wim speelde gewoon weer op bord 1, om ons ratingoverwicht hier ook wat efficiënter in te zetten. Ik heb niet alle borden helemaal kunnen volgen. Aashray speelt dit seizoen opvallend goed, maar deze partij zat het tegen. Een zwart paard drong de witte stelling binnen op d3 en snoepte later een pion op b2 mee. Weer later verloor Aashray nog een pion en was de partij niet meer te houden. Ook Erast verloor, maar dat was wat onfortuinlijk. Hij lette even niet goed op de tijd en ging ver voor de 40e zet door zijn vlag.
Pieter, Shrey, Olivier en Hanneke speelden allemaal remise. Alleen de partij van Hanneke kon ik volgen. Ze had weliswaar een goede loper tegen slechte loper, maar de pionnenketens waren wel erg gesloten. Toen een dame haar stelling binnendrong en allerlei schaakjes kon geven was remise de logische uitslag.
Ik speelde weer eens de Tarrasch-variant van het Frans. Ik dacht een goede stelling te krijgen, maar kreeg opeens de deksel op mijn neus toen mijn tegenstander afwikkelde naar een eindspel van toren, paard en 5 pionnen tegen toren, loper en 5 pionnen, waarin ik een zwakke pion had. Die pion gaf ik maar snel weg om een actieve toren te krijgen. Daarna werd het nog een hele partij, want met pionnen op twee vleugels werd mijn loper beter dan zijn paard. Mijn tegenstander probeerde doelloos de dreigingen te pareren en het pionnetje te behouden, waarna het van kwaad tot erger ging. Ik kon wat pionnen graaien en won alsnog.
Wim speelde als laatste een eindspel met 2 pluspionnen. Maar met ieder nog een toren en dame op het bord was het ook oppassen voor eeuwig schaak. Met de zwarte dame op de onderste rij speelde Wim echter zijn koning van g2 via h3 naar g4. Je kunt ook vóór je pionnen schuilen! Toen zijn koning veilig stond was de partij klaar.
Al met al een verdiend 4-4 gelijkspel, waarmee A3 een nuttig matchpunt pakt. Daarmee zijn we bijna veilig voor degradatie. Volgend seizoen, als iedereen weer gezond is en de jeugd weer wat verder gegroeid is, wil ik toch ècht een keer promoveren met dit team.
Foutenfestival loopt goed af voor Z1
De wedstrijd tegen ENPS 1 was op papier een zware, maar ook een onhandige geplande wedstrijd. De datum was namelijk een avond vlak voor een KNSB-ronde. Laurens wilde dus best spelen, maar dan liefst een week eerder. ENPS wilde eigenlijk ook wel een paar borden vooruit spelen, en uiteindelijk werd besloten om zelfs aan de drie topborden vooruit te spelen. Laurens en PP kregen gezelschap van Sander, die ook wel weer eens een vrijdagavondpotje wilde proberen. Het werd een zeer geslaagde avond voor Amstelveen, want na afloop stonden de gastheren met lege handen. Alledrie de partijen gingen naar Amstelveen, zodat deel twee met een 3-0 voorsprong begon.Daarmee was de zaak nog niet gelopen, want Z1 had daarmee in feite al wel z'n belangrijskte troeven uitgespeeld. ENPS had nog een paar kanonnen achter de hand, en die zaten dan ook prompt aan de borden 4, 5 en 6. Z1 had bovendien een wiebelige start, want Michiel en Harold hadden nogal ruzie met het Openbaar vervoer en arriveerden pas een half uur na het begin. En naarmate de avond vorderde bleek dat Z1 het al lastig zou hebben om er nog een gelijkspel uit te slepen. Na een paar uur stonden Nico en Harold heel slecht. Henri stond minder, Eric stond een tikje minder en alleen Michiel stond iets beter in een eindspel, al leek dat niet direct te winnen.
Maar in het laatste uur ging er werkelijk van alles mis, en gelukkig niet alleen aan Amstelveense zijde. Het begon met een blunder bij Eric, die ineens nog een winstmotief zag gloren. Hij verloor daarmee de verdediging even uit het oog, en blunderde prompt waarna een stuk verloren ging. Toen even later ook Michiel zijn voordeel zag verdampen en in tijdnood zelfs nog verloor leek het totaal verkeerd af te lopen.
Maar ja, ENPS bleek ook niet ongevoelig voor het blundervirus. Nico, die naar eigen zeggen 'zo ongeveer min 97' stond, tructe zich volledig onverwacht nog naar remise. Harold, was al snel een stuk achter gekomen, en zag de compensatie van een paar pionnen gedurende de avond verdampen. Maar ja, toen gaf de witspeler ineens een toren cadeau, en zo vielen de matchpunten ineens toch nog onze kant op. Henri verloor nog wel, zodat het een minimale zege werd, maar daar maalde Z1 niet om.
Het is de eerste zege van Z1. Na een minimale nederlaag in de eerste wedstrijd volgden drie gelijke spelen, nu is er dus die minimale overwinning. precies vijf uit vijf, met precies 50% van de bordpunten. Het zal niet verbazen dat Z1 daarmee (verdienstelijk) in de middenmoot bivakkeert.
Eric wint Simoniscup
Het was een zeer bescheiden opkomst, de tweede rapid-ronde. Een aantal mensen speelde vooruit voor Z1, maar wat vooral opviel was de leegheid van het gebouw als geheel. Vanwege de schoolvakantie was er geen jeugdschaak, en kennelijk ook geen enkele andere activiteit. Afgezien van hier en daar wat abusievelijk brandende lampen was de school dan ook in duisternis gehuld.Jan Helsloot was een van de aanwezigen, en hij liet zijn kwaliteiten zien door vier uit vier te scoren. Maar Jan was er de eerste avond niet geweest, en dus geen mededinger voor de hoofdprijs.
De titel zou, zo was vanaf de aftrap wel duidelijk, ofwel naar Nico Louter ofwel naar Eric Roosendaal gaan. Nico stond na de eerste avond op twee punten, Eric op drie. Eric verloor al direct van Jan, en kwam ds op achterstand. Nico scoorde wel, maar werd in ronde drie op zijn beurt door Jan onderuit gehaald.
In de laatste ronde speelden Eric en Nico tegen elkaar. Beiden hadden op dat moment twee punten. Nico moest dus winnen om Eric in te halen, maar na een interessante partij eindigde het in remise. Eric won daarmee de Simoniscup.
Piet en Hanneke snelschaakkampioenen (door Nico Louter)
Vrijdag 16 februari stond de Verlaancup op het spel. Er was een flinke opkomst met 12 deelnemers, met een pittig veld. Kampioen 2023 Piet Peelen was wederom van de partij, met in zijn achterzak de titel snelschaakkampioen van Amsterdam eind december. Veel weerstand viel te verwachten van Stan van Gisbergen. Verder ontbraken de spelers van het eerste, bijvoorbeeld Laurens Schilstra, die toch ook een aardig vluggertje kan spelen.
Maar ook de spelers van lagere teams kunnen soms aardige uitschieters hebben, en dat hadden ze ook soms. Bij de dames (we speelden gemengd) was Hanneke Elgersma de grote favoriete.
Er werd gespeeld in drie rondes, in poules van 6 spelers. In de eerste groep hield Piet vreselijk huis, 5 uit 5. Daarmee zette hij Stan al meteen op flinke achterstand (3½). Verrassend goed startte Rugved met 3, nog voor Jan Helsloot, Luca Kollen en Hanneke Elgersma.
In de andere poule was er een verrassend goed debuut van Aswin met 4 uit 5. Hij wist vanuit totaal verloren stelling onder andere Nico te verslaan, een uitslag die nog van grote invloed zou zijn op de eindstand van het toernooi. Nico eindigde ook op 4 uit 5, gevolgd door Michiel met 3½. Daarachter Harold, Jack en Dennis.
In de tweede rondes kwamen de sterksten bij elkaar. Het maakte Piet niets uit, wederom 5 uit 5, waardoor hij op 10 punten kwam. Vlak daarachter Nico met 4, waardoor zijn achterstand op Piet groeide tot 2 punten. Daaronder was het een slachting, Stan en Michiel haalden 2 punten, Rugved en Aswin 1 punt.
In de andere poule haalde Harold de volle mep binnen, op flinke achterstand gevolgd door Luca en Jan. Dennis sprokkelde zowaar 2 punten binnen, Hanneke ook weer, maar Jack had een inzinkinkje.
In de derde ronde zou de beslissing vallen. Winnaar zou degene zou zijn die over de hele avond de meeste punten had gescoord. Wat voor de uiteindelijke winnaar een belangrijk punt bleek te zijn.
De A-groep werd deze keer gewonnen door Nico met 4 uit 5, waardoor hij op 12 punten eindigde. Stan werd tweede in de poule, met 3½, waardoor hij op 9 punten eindigde. En Piet? Die begon wat in te zakken, of misschien met iets minder elan te spelen. Hij eindigde op 3 uit 5, na twee halfjes tegen Harold en Stan en zijn enige nederlaag van de avond, tegen Nico. Daarmee eindigde hij nog wel op 13 punten, 1 punt boven Nico.
De totale eindstand vindt u hier.
Z1 houdt opnieuw wedstrijd in balans
In de vorige ronde had Z1 het opgenomen tegen Caissa 2, en net niet gewonnen. Het eindigde in 4-4 nadat Marcel in een lastig maar winbaar eindspel niet verder kwam dan remise.Deze ronde stond Caissa 1 op het programma. Een sterker team dan Caissa 2, maar niet per se een onoverwinlijk team. Hun gemiddelde rating bleek achteraf een tikje onder die van ons te liggen.
De wedstrijd was in zoverre voorspelbaar dat het steeds rond de 4-4 zweefde. Het evenwicht werd pas tijdelijk verbroken toen Nico een bok ontglipte. Zwart kon de dame geven voor twee torens met daarbij voortdurende aanval. Toen er nog een wit stuk verloren ging was de zaak gelopen. De afdeling Weesp (Michiel en Nico) bracht de zaak echter zelf weer in evenwicht. Michiel bleek al snel een zwarte gambietpion op c4 gewoon te kunnen verdedigen. Daarmee had hij niet alleen een pion extra, maar ook een groot ruimte-overwicht op de damevleugel. Dat leverde niet veel later ook nog een kwaliteit op en dat alles bracht de stand weer op 1-1.
Hoe stond het verder? Onno had een pion extra, maar die had wit geofferd, en het leek duidelijk dat Onno ondanks die pion niet beter stond. Laurens had een witte pion op d6 geplant. Was dat nu sterk of zwak? Misschien toch eerder zwak, zo viel te vrezen. PP stond een fractie minder in een remise-achtige stand. Marcel stond heel goed en won een kwaliteit, en Eric was beter uit de opening gekomen. Aan het laatste bord drong Philippe aan en hij leek wel een plusje te hebben. Die partij nam een vreemde wending toen zwart in een strategische stand ineens een venijnige pionvork overzag. Philippe won een volle toren en het was dan ook direct uit. Z1 dus op voorsprong.
Omdat de wedstrijd de goede kant op leek te gaan accepteerde Eric een plusremise. Onno scoorde korte tijd later ook een half punt. Bij Laurens liep het slechter af. Zwart organiseerde zijn stukken rustig rond de witte voorpost, en Laurens bleek onvoldoende initiatief te hebben om dat tegen te gaan. De pion op d6 ging er dus af, en daarmee was de witte stelling reddeloos geworden.
Marcel zou het winnende punt binnen moeten brengen. Maar het was ingewikkeld, zwart had tegenspel voor de kwaliteit en Marcel kwam in tijdnood. En zo liep het naar remise, hoewel Marcel achteraf meldde dat hij in de slotstand nog steeds gewonnen stond. Tja.
Toen werd het nog even angstig voor Z1, want PP was een pion kwijtgeraakt. De remisegrens bleek echter niet overschreden te zijn, en PP scoorde het halve punt dat het gelijkspel veilig stelde.
En zo eindigde de wedstrijd tegen Caissa 1 op curieuze wijze precies zo als die tegen Caissa 2. Marcel had kunnen winnen, maakte echter remise, waarna het in 4-4 eindigde. En datzelfde scenario had zich ook al voorgedaan in de wedstrijd tegen Amsterdam-West. Marcel geeft het begrip déjà vu een extra dimensie!
Zukertort naar zeven punten! (door Piet Peelen)
Dankzij een kleine zege op Charlois Europoort heeft Zukertort Amstelveen een grote stap naar handhaving van het meesterklasseschap gezet. De Rotterdammers traden ernstig verzwakt aan doordat een groot aantal van hun buitenlandse spelers de voorkeur aan de buitenlandse competitie gaven. Vanaf het begin leek de Amstelveense zege daarom zeker, hoewel kopman Robert die pas in het vijfde speeluur veilig stelde.
De wedstrijd begon met een saaie en korte partij van Piet die met zwart remise maakte.
Arthur was de eerste die won. "Kleine onnauwkeurigheden in de opening door beiden, maar zijn 8... e6 was de grootste fout. Uiteindelijk was mijn ontwikkelingsvoorsprong te groot en verloor hij." Arthur heeft al vijf punten!
Laurens kreeg een Spaanse verdediging tegen hun ervaren teamleider. Met een schijnoffer nam hij het initiatief in het diagram hiernaast.
26.Pf5! Een heerlijke zet om te spelen! Zwart heeft problemen. De engine komt met fraaie aanvalswendingen, die ik u als liefhebber aanraad na te spelen in het partijenoverzicht beneden.
Laurens behield het initiatief en toen zwart de juiste verdeding niet vond besliste hij de partij met stukwinst dankzij de kwetsbare achterste rij van zwart. Ben ik nu 'man of the match'? wilde hij na afloop weten. Uiteraard, Laurens!
Stan meldde: "Mijn tegenstandster, mevrouw Osinga (1423), speelde de opening redelijk goed en ikzelf deed het niet handig (8. Le2?! ipv 8. d5). Later kwamen er echter zetten door die ik (terecht) niet had zien aankomen..."
Sybolt speelde een eenzijdige partij. Dankzij een combinatie met een tussenschaak won hij een pion. Ook had hij het loperpaar. Het einde werd versneld doordat zwart een stuk weggaf.
Fitzgerald trof een van hun sterkste spelers. Vlak na de opening speelde Fitz een vreselijke paardzet, want op de volgende zet moest hij het beest knarsetandend terugspelen. Toen hij ook nog een slechte damezet produceerde was wit's aanval niet meer te verdedigen.
Sander speelde tegen hun sterkste speler, IM Thibaut Vandenbussche, die hij in 2010 overigens nog versloeg. Destijds had hij trouwens ook nog geen baard. Dit keer kreeg hij zijn revanche. Sander's spel was twintig zetten lang prima en de stelling gelijk. Toen maakte Sander een vreselijke blunder en verloor na een paardterugzet beslissend materiaal.
Lody volgde een hoofdvariant en had na dameruil een leuk voordeeltje dankzij meer ruimte en het loperpaar. Helaas speelde Lody te snel en miste 22. h3 met groot voordeel. Een paar besluiteloze zetten gaven zijn tegenstander de kans de stelling gelijk te trekken, waarop het remise werd.
Martijn speelde tot in het middenspel de beste zetten, maar maakte een fout in een ingewikkelde stelling. Verrassend genoeg kreeg hij toch nog een kans op remise, diep in het eindspel (33... a4!!). Martijn dacht dat hetzelfde idee ook een zet later nog werkte maar zag helaas te laat dat wit dan een eenvoudig en winnend vorkje had.
Robert bracht een Siciliaan op het bord en koos voor de Scheveninger-variant. De witspeler speelde zijn stukken naar de koningsvleugel om een aanval op touw te zetten. Robert ving die prima op met een mooie paardzet en hij ruilde de sterke loper van zijn opponent af. Dat gaf hem de betere mogelijkheden maar gezien de gunstige stand in de wedstrijd ging hij scherpe avonturen uit de weg. In het vijfde speeluur bracht zijn remise de teamwinst binnen!
Na afloop was de stemming dan ook opperbest. De partijen werden besproken onder het genot van een welverdiend biertje en allerlei hapjes. Tenslotte werden gezamenlijk XXL-pizza’s verslonden. :) Nogmaals hartelijk dank aan Jelmer voor het organiseren hiervan!
"Niet naar de klok kijken, niet naar de klok kijken!"
A2 had dringend behoefte aan een overwinning. Na vier nederlagen met minimale cijfers en redelijk wat pech was het hoog tijd voor een beetje mazzel. Tegenstander Caissa 2, met 4 punten ook nog lang niet veilig, was uiteraard niet van plan cadeautjes uit te delen. Maar tot ons geluk gebeurde dat uiteindelijk wel.Het kantelpunt van de wedstrijd lag vlak voor de tijdcontrole. A2 stond achter, en het leek er op dat Caissa het beslissende bordpunt zou scoren. Esther had eerder best goed gestaan, maar een stukoffer was achteraf gezien wat al te optimistisch. Esther had wat compensatie, maar zwart bleef rustig, wist dameruil af te dwingen, en toen Esther ook nog haar gevaarlijkste vrijpion moest ruilen was de compensatie voor het stuk nog slechts een enkele pion.
Esther had exd7 gespeeld, en de zwarte stukken op de damevleugel waren in alle hectiek nog niet van hun plek geweest. Ta8, Pb8 en Lc8 stonden nog keurig in het gelid. De vraag voor zwart was dus: Pxd7 of Lxd7? Zwart besloot daar eens rustig voor te gaan zitten, wat hij zich nog wel even kon permitteren. Zwart had namelijk nog drie minuten voor een zet of vijf, terwijl Esther al een poosje op increment speelde. Maar zwart raakte geheel verstrikt in de berekeningen en bleef maar denken. Het was op dat moment dat Esther haar moment van genialiteit beleefde. Beseffend dat een blik op de klok de zwartspeler zou kunnen alarmeren bleef ze strak naar het bord kijken, zwart rustig overlatend aan zijn gecompliceerde hersenspinsels.
Zwart kwam uiteindelijk niet tijdig tot een beslissing, en ging in duidelijk betere stelling door de vlag! Esther streek het punt op - ironisch, als we bedenken dat als er iemand in A2 is die nogal eens problemen met de klok heeft het Esther wel is. Het zou het beslissende punt blijken te zijn.
De wedstrijd was kalm begonnen met een vrij vlakke remise van Eric. Een tweede remise had iets meer spanning, want PP stond vlak voor het einde wel wat onder druk. De witspeler had in iets betere maar lastige stelling weinig tijd en besloot tot een zetherhaling. De derde remise was zelfs ronduit benauwd, want Achyuth was bepaald niet trots op zijn getripleerde c-pion. Wit stond dus veel beter, maar gaf ineens een pion cadeau, waardoor Achyuth kon ontsnappen met remise.
Daarna ging het wat bergaf bij A2. Jelmer en Jan stonden weliswaar veelbelovend maar Philippe en Rens zaten diep in de penarie. Philippe werkte zijn stukken in de knoop op de damevleugel en kon dat na een penning niet meer op orde krijgen. Rens kreeg na de opening problemen die al snel onoplosbaar werden. En toen Esther haar betere stelling niet kon handhaven leek een nieuwe nederlaag in de maak.
Maar Esthers wonderpunt bracht A2 weer veilig boven water. Jan speelde een zeer sterke partij, waarin hij met zwart al snel een paard op d3 plantte. Positioneel stond hij toen zo goed dat wit zijn toevlucht nam tot een stukoffer. Jan moest in tijdnood koel blijven, deed dat, en wikkelde af met een fraai tijdelijk stukoffer. Toen hij het stuk weer terugwon gaf wit op.
Jelmer kwam goed uit de opening, vooral omdat een paar zwarte stukken verdwaalden op de damevleugel terwijl de actie aan de andere kant van het bord plaatsvond. Zwart verloor een paar pionnen, deed er alles aan om tegenkansen te krijgen en maakte de stelling heel tactisch. Helaas voor hem doorzag Jelmer alle trucs, en toen de tijdnood voorbij was bleek dat de zwarte stukken allemaal net te laat op het feestje gearriveerd waren. Jelmer had de dames kunnen ruilen en was inmiddels een kwaliteit en twee pionnen voor, zodat zwart het terecht verder wel geloofde.
Alles tezamen precies genoeg voor een 4½-3½ zege, waarbij A2 dus deze keer net dat gelukje had dat tot nu toe steeds ontbrak. Daarmee doet A2 weer mee, dat wel, maar meer voorlopig nog niet. De nummers 8, 9 en 10 gaan er uit dit seizoen, en ook nog drie nummers 7. A2 staat nu gedeeld 7 tot 9. De weg naar veiligheid is dus nog lang.
A3 laat weer punten liggen (door Michiel Harmsen)
Aashray was als tweede klaar, met een keurige winst. Nee, hij had nìet supersnel gespeeld! Aashray's spel wordt steeds volwassener. Na stukwinst door slaan+hout maakte hij het ook degelijk af. Een lichtpunt in deze wedstrijd was ook de partij van Wim. Eindelijk eens een prima partij met een degelijke winst op bord 4. Wim is terug!
Erast daarentegen speelde naar eigen zeggen iets te snel en verloor een stuk. Ondanks lang knokken voor een halfje kwam hij er daarna niet meer aan te pas.
Ik stond zelf inmiddels prima. Mijn tegenstander had mij geplugd omdat ik al vier keer op bord 1 had gespeeld. Hij wist dat ik in het Frans op de Tarrasch reageer met Pf6 en had hierop een Alpha-zero variant uitgeplozen. Hij ging al snel met zijn h-pion op stap naar h6 om de zaken op de koningsvleugel snel duidelijk te maken. Dat zijn koning na Lb4+ daarna naar e2 moest was bijzaak. Volgens hem was het allemaal theorie met +1.5 voor wit. Hij speelde het allemaal à tempo. Maar helaas verzuimde hij door te pakken met h6 en Pg5. Toen hij ook nog twee pionnen verloor door een stap-2-truc was het uit. U vindt de partij hiernaast.
In die technische fase keek ik even rond en dacht eigenlijk dat we wel met 6-2 zouden winnen. Pieter had een lekkere drukstelling tegen een zwakke pion, Shrey stond een pion voor en Olivier had een prima stelling. Hij had de opening goed gespeeld. Zijn tegenstander offerde toen uit wanhoop een stuk tegen twee centrumpionnen. De stelling na 19... Pb6 zag er zo uit.
Achteraf bleek simpelweg 20. exd6 exd6 21. Lxd6 vrijwel winnend. Maar helaas zag Olivier meer in een koningsaanval over de zwarte velden. Toen die niet doorsloeg stonden er opeens zwarte pionnen op c4 en d4. Toen de zwarte d-pion doorliep naar d2 gaf dat de doorslag.
Pieter verloor opeens een kwaliteit die samen met een zwakte op de onderste rij doorslaggevend was. Het ontging me even wat er bij Shrey gebeurde. Hij stond inmiddels twee pionnen achter in een dubbel-toreneindspel, maar ik had het idee dat hij hier nog veel remisekansen had. Toch verloor hij even later. Het was allemaal zeker niet kansloos.
Met dit 5-3 verlies zijn wij naar de onderste helft van onze poule verhuisd. De laatste twee ronden spelen we tegen de nummers laatst en een-na-laatst. Ik zou toch was rustiger slapen als we weer eens wonnen. Ach, dan is John er vast weer bij.
A4 krijgt geen kans van Philidor
A4 heeft het toch maar lastig dit jaar. Andere teams brengen vaak toch net wat meer ervaring, ook al blijkt dat niet altijd direct uit de ratings. A4 begon niet slecht, met een heel snelle zege van Aadith Eswar. Daarna hield het echter vrij snel op. Alle overige punten op de lagere borden gingen naar de overkant. Danny en Hanneke gaven de score een wat beter aanzien door redelijk gelijke remises te spelen. Maar aan het kopbord kwam Koen tenslotte in een verloren pionneneindspel terecht, zodat ook dit punt naar Philidor ging. Alles bijeen een 6-2 nederlaag. Tja, het zij zo. Het was een gezellige middag, en daar gaat het om. Degraderen kan A4 toch niet.In Memoriam Edwin van Erp (door Michiel Harmsen en Wouter Simonis)
Zoals eerder bericht is op vrijdag 1 december 2023 Edwin van Erp overleden. Edwin werd lid van Zukertort in 1968 en is dus 55 jaar bij onze club betrokken geweest.Edwin werd in 1948 geboren in Batavia (het huidige Jakarta). Hij is gehandicapt ter wereld gekomen. Toen in 1949 Indonesië zich definitief losmaakte van Nederland heeft het gezin Van Erp moeten besluiten om naar Nederland te verhuizen. Na een lange bootreis werden zij opgevangen bij een gastgezin in Abcoude. Uiteindelijk kregen zij een eigen woning in Slotermeer, waar Edwins zuster Sonja nu nog steeds woont.
Voor Edwin was het al heel jong niet mogelijk om zelfstandig te wonen. Toen hij lid werd van onze club woonde hij al in verzorgingshuis Amstelrade, vlakbij Uilenstede. Wouter Simonis heeft hem daar een aantal jaren opgehaald om hem naar de schaakclub te brengen. Dat was niet ver, want in de periode 1978–1995 zat onze club in Sportcentrum Uilenstede.
In die periode kon Edwin zich nog met krukken voortbewegen en min of meer zelfstandig van het toilet gebruik maken. Als hij hulp nodig had vroeg hij dat aan een vast aantal schakers, bijvoorbeeld als hij trek had in chocomel. Zelf was hij gul met drankjes: Mag ik je een kop koffie aanbieden?
Schaken en dammen waren voor Edwin erg belangrijk. Hij worstelde soms met zijn eigen niveau en baalde als hij weer onderaan de ranglijst stond. Hij compenseerde dat door zijn resultaten in simultaans tegen sterke schakers en dammers uitgebreid te benoemen.
Eën keer won Edwin wel van een grootmeester! Hij versloeg Walter Browne in een simultaanpartij, waarin hij de zetten van Sander Los kopieerde. Omdat Browne ook dezelfde zetten speelde waren er dus twee identieke stellingen. Toen Sander opeens gewonnen kwam te staan speelde Browne bij Edwin een andere zet. Edwin moest toen zelf een mat in twee vinden, en dat lukte!
Wouter herinnert zich nog de vijftigste verjaardag van Edwin, die uitgebreid werd gevierd in Amstelrade. Onze club was inmiddels verhuisd naar het Go-centrum en Edwin zelf moest verhuizen naar verzorgingshuis Berkenstede in Diemen. Van daar uit kwam hij iedere vrijdagavond met de rolstoeltaxi naar de club. Hij was er vaak al heel vroeg en zo ontstond het idee om hem ook aan de jeugdcompetitie te laten deelnemen.
Edwin had tijdens het schaken zo zijn vaste opmerkingen: na ongeveer twaalf zetten zei hij dat hij nog geen foutjes had gemaakt of mooie partij he?. En als de partij was afgelopen was het resultaat vaak op het nippertje. Veel partijen eindigden op zijn voorstel in remise. Niet voor niets is ter gelegenheid van zijn 50-jarig lidmaatschap in 2018 de Van-Erp-wisselbeker in het leven geroepen voor degene die in de interne competitie de meeste remises had gespeeld. Na winnaars als Hugo Luirink, Sander Los en Harold de Boer wist Edwin deze beker in 2023 zelf te winnen.
Doorzien
Wat betekent doorzien?
Als je eenmaal doorziet
wat zie je dan in hem of haar?
Je ziet creativiteit, rustgevendheid, sportiviteit
Je houdt van dansen
bent positief, doordenkend
Je staat hoog en krijgt een tien!
Je bent bescheiden
zegt weinig maar doet veel
Doorzien betekent ook
de mensen goed leren kennen.
Ook vroeg hij mensen naar hun geboortedatum. Hij noemde dan de bijbehorende dag van de week. Alleen een datumparagnost zoals hij kon dat.
Edwin had aanvankelijk in Berkenstede een grote kamer met keuken en slaapkamer. Toen het minder met hem ging moest hij verhuizen naar een veel kleinere kamer in de Bloementoren. Zijn wereld werd steeds beperkter, mede door de sluitingen van de club in de coronaperiode. Toen dat voorbij was liet zijn gezondheid een komst naar de club niet meer toe, hoewel hij er wel vaak naar vroeg. Michiel en Wouter probeerden dat wat te compenseren door hem regelmatig op te zoeken voor een partijtje dammen of schaken. Ook zijn zuster Sonja en zijn trouwe vriend Hans bezochten hem bijna iedere dag.
Na de viering van zijn 75e verjaardag, op 16 augustus 2023, in gezelschap van alle mensen die hem in de laatste fase van zijn leven omringden, ging het snel bergafwaarts. Hij wilde niet meer eten en schaken en dammen kostten hem steeds meer moeite. Op de dag voor zijn overlijden speelde hij zijn laatste dampartij.
Zijn bijzetting in het familiegraf op de R.K. begraafplaats Sint Barbara vond plaats op vrijdag 8 december 2023, voorafgegaan door een sfeervolle eucharistieviering in het kerkgebouw op de begraafplaats. Daar waren ook twee medewerkers van Berkenstede die Edwin tot het eind toe hebben verzorgd, Bart en Cristina. Voor hen was Edwin een bijzondere bewoner, die nooit klaagde of zeurde en het leven nam zoals het was. Namens Zukertort waren Henk Boot, Michiel Harmsen en Wouter Simonis aanwezig. Michiel hield een mooie toespraak: Ik denk dat Edwin nu in de hemel is. Wat hij daar doet? Schaken en dammen natuurlijk! Walter Browne wachtte hem al op aan de hemelpoort toen hij hoorde dat Edwin eraan kwam, want hij wilde revanche. Die partij eindigde in remise. Verder speelt Edwin met wie maar wil. Sommigen kunnen er niets van. Edwin daarentegen wel. Hij zegt nog steeds: schaken en dammen hoeven ze mij niet meer te leren!
Opstartproblemen voor de favorieten
Het nieuwe jaar begon in het OKA met de eerste ronde van deel twee. Doordat de resultaten van vorig jaar niet meetellen bij de indeling waren er redelijke verschillen qua rating in de paringen. De vraag was dus of de ratingfavorieten hun papieren overwicht in punten konden omzetten.Paul-Peter probeerde Philippe van het bord te drukken. Simpel gezegd: dat lukte niet. Philippe bleef staan en incasseerde een gelijkwaardige remise.
Herfstkampioen Martijn speelde tegen Eric. Een mini-plusje werd na wat kleine onnauwkeurigheden van Eric een forse plus. Toen hadden beide spelers een kleine aanval van schaakblindheid. Beiden zagen de winnende zet voor zwart, beiden dachten dat het slechts naar remise zou leiden. Zo ging de kans voorbij en eindigde het geheel in eeuwig schaak.
Sybolt had twee pionnen voor de kwaliteit en in het eindspel had dat de winst kunnen opleveren. Ook hier vervloog de winst na een gemiste kans, zodat het op remise uitliep.
Stan en Jan hadden een heel tactische partij. Stan deed het ergens verkeerd, Jan kon winnen, liep met zijn koning de verkeerde kant op, waarna nieuwe fouten aan beide kanten een nogal chaotisch einde opleverden. Jan dreigde mat, Stan pareerde dat, maar had even gemist dat Jan een zet later ook nog een ander mat in petto had. Dat was er toch eentje te veel, zodat Stan niets restte dan opgave.
Laurens vertelde Akshaj dat hij zich grondig voorbereid had, waarna Akshaj opende met 1. b3! Ondanks dat tamme begin kwam wit al snel heel goed te staan. Akshaj kreeg in het eindspel zelfs vrijpionnen op f7 en h7 en Laurens moest vol in de remmen om die twee tegen te houden. Dat lukte geruime tijd, maar uiteindelijk vond Akshaj het juiste mechanisme naar de winst.
En zo bleken de ratingfavorieten aan het eind van de avond hun status niet waargemaakt te hebben. Hun collectieve score bestond uit slechts drie remises!
Zukertort wint in Zuid-Limburg! (door Piet Peelen)
Ruim een half jaar geleden speelden beide teams tegen elkaar bij de centrale ronde in Bunschoten. Het werd een gelijkspel waarmee wij ons handhaafden. Zuid Limburg speelde eerder deze competitie thuis gelijk tegen zowel Charlois Europoort en Paul Keres. Die laatste wedstrijd hadden ze zelfs kunnen winnen. Ze verloren van twee topteams. Onze ontmoeting werd een enorm spannende en uiterst langdurige wedstrijd, die pas na zes uur spelen werd beslist in de allerlaatste partij!Zuid-Limburg is een externe combinatie van DJC Stein en Voerendaal en speelt haar thuiswedstrijden afwisselend in Stein of Klimmen. Klimmen is een klein dorp op een heuvel. Tegenover de fraaie Sint-Remigiuskerk ligt een café. De uitbaters van dit Café Keulen hadden hun prachtige speelzaal speciaal opengehouden voor deze laatste wedstrijd hier, en ik zag menig bedankcadeau bij dit afscheid van ze. Begrijpelijk. Het 'thuisgevoel' is een belangrijk onderdeel van de KNSB-competitie. Het kost tijd om het op te bouwen en afscheid nemen is vaak moeilijk. Ooit voelden wij ons echt thuis op Uilenstede en later in het Go-centrum. En hoewel we al ruim een jaar in het HWC spelen is dat toch nog wat wennen.
Vijf wedstrijden waren er, met gasten uit Venlo, Tilburg en Helmond, en die werden uitstekend ontvangen. Hartverwarmend is dat onze oud-KNSB-voorzitter Marleen van Amerongen acute leukemie heeft overwonnen en hier weer achter het schaakbord zat!
Wij misten kopman Robert, maar daarvoor maakte Kai zijn debuut. Hij speelt bij Erkenswick, bij Robert en Arthur in het team. Zuid-Limburg heeft de laatste jaren een flink aantal jonge spelers van FM-niveau ingepast, maar die werden vervangen door Limburgers met jaren ervaring op het hoogste niveau. Op papier waren de gastheren licht favoriet.
Fitzgerald kreeg een gambiet aangeboden maar na rijp beraad sloeg hij dat af. Een grootschalige afruil bracht een uitgedunde en symmetrische positie op het bord en de tegenstander bood dan ook remise aan. Aangezien er geen muziek meer in de stelling zat nam Fitz dat aan.
Ook bij Piet verdwenen alras de nodige houtjes van het bord. Lang keek hij naar een mogelijke stukwinst in een eindspel. Dat vond hij terecht riskant en een paar zetten later werd de vrede getekend in een saaie stelling.
Sybolt loste lichte openingsproblemen op door een mooie manoeuvre met Dc8 en Lg4. Daarna beging hij echter een fout met Pxd5? Zijn tegenstander had door een tijdelijk stukoffer een pion kunnen winnen en dat had hem een gunstig eindspel opgeleverd. Hetzelfde idee zonder schijnoffer werd vervolgens vakkundig verdedigd. Daarmee kon de derde remise worden genoteerd. Het zou ook de laatste van deze middag blijken.
Kai koos voor een Maroczy en probeerde ruimte te winnen. Met actief stukkenspel werd dat gecompenseerd. Float like a butterfly, sting like a bee (Mohammed Ali), dacht Kai. Het bleek niet eenvoudig en kostte de zwartspeler het leeuwendeel van zijn tijd. Kai pakte een centrumpion en ruilde dames. Zwart had nog een smal paadje met enkele moeilijk te vinden verdedigingszetten naar een gelijke stelling, maar dat was uiteraard niet te vinden.
26...Da4? Zwart mist 26...Dc6! en een geitenpaadje leidt tot een net te houden eindspel.
27.Ld2! De loper wordt actief en deelt meteen de knock-out uit!.
27... Dc2 28.Lh6 Ta8 29.Dd8+ Txd8 30.Txd8# 1–0
Stan speelde prima tegen hun grootmeester en stond ietsje beter. Rustig de druk opvoeren kon, maar zijn opstoot werd beantwoord met een gepointeerd pionoffer. Stans koning was in gevaar en het lukte hem helaas niet de juiste verdediging te vinden.
Arthur had een interessante opening, die hij al eerder op het bord had gekregen, namelijk tegen Maaike Keetman van De Waagtoren. Hij moest kiezen voor een opzet met f3 of f4 en het werd f4. Hij dacht dat het een tweesnijdende partij zou worden waarbij zwart met b5 zou komen en Arthur met g4. Maar verrassend genoeg rokeerde zwart lang, Maaike Keetman overigens ook speelde. Maar het was niet zo'n goed idee voor zwart, want de koning lag al snel onder vuur.
15.La7! en zwart heeft problemen, want de zwarte koning komt nooit meer in veiligheid. Na een aantal fraaie trucs wist Arthur de partij te winnen.
Conor speelde de opening - net als twee sterke grootmeesters eerder overkwam, overigens - onnauwkeurig, en na de fraaie zet Pf3xd2 is de zwarte damevleugel één grote puinhoop. Na pionverlies zou paardruil het nadeel nog enigszins binnen de perken hebben gehouden. En in beginnende tijdnood had opnieuw paardruil voldoende tegenspel geboden. Maar Conor had zijn dag niet en zijn tegenstander speelde uitstekend verder en won verdiend.
Laurens kwam na de opening in een gelijke stelling en probeerde wat te bereiken. Door zijn toren naar een voorpost te spelen werd wit gedwongen tot ruil, hetgeen Laurens een vrijpion opleverde. Optimistisch offerde hij een pion op f4 om een sterk veld voor zijn paard te maken.
In deze stelling wil zwart zijn paard en loper naar de blokkadevelden e6 en f5 spelen om de pion terug te veroveren. Helaas bleek de volgorde van belang. Correct is eerst Pf8, want nu blijft pion b3 kwetsbaar en kan wit geen Dc4 spelen. Laurens speelde echter eerst Lf5?. Wit greep nu zijn kans en speelde direct Dc4!. De dames werden geruild en na de tijdcontrole was het grootste voordeel verdwenen.
Als wit nu de koning van Laurens koning buiten de deur had weten te houden was de stelling niet te winnen geweest. Maar gelukkig koos hij voor eigen activiteit, waarna de koning van Laurens vrolijk naar de tweede rij liep om zijn vrijpion te ondersteunen. Kort daarop mocht Laurens de felicitaties in ontvangst nemen!
Sander stond beter na de opening. Hij had het loperpaar en wat ruimteoverwicht. Maar in het moeilijke middenspel kon hij het juiste plan niet vinden. Vlak voor zet veertig speelde hij het onhandig, waarna het eindspel moeilijk stond. Daarin miste Sander de beste verdediging en dus kon zwart nu winnen. Maar ook die speelde op een moment onnauwkeurig en nu was het weer remise. In een vlaag van totale verstandsverbijstering ontglipte Sander echter een blunder die hem onmiddellijk hoofdschuddend deed opgeven.
Martijns partij ging alle kanten op. Hij kwam goed uit de opening, maar zwart kwam in het middenspel goed terug. In tijdnood wikkelde Martijn af naar een gewonnen eindspel. Ondertussen leerde hij zijn tegenstander hoe je correct remise aanbiedt. Bij de derde keer deed hij het goed, maar Martijn speelde op winst.
74. g6?? Dat geeft zwart de gelegenheid om de toren voor beide pionnen te ruilen. 74. Kg6 Kc3 75. Kh7 is de enige winstweg.
74... Txh6?? Het fraaie 74... Th5+! redt zwart, want de witte koning moet ofwel een penning toestaan ofwel veld g6 loslaten. In beide gevallen kan wit geen g7 spelen na zwarts Txh6. Na Th5+ is 75. Ke6! zelfs al de enige zet die voor wit nog remise houdt! Winst, remise en verlies liggen hier heel dicht bij elkaar.
75. g7 Th5+ 76. Kf6 Th6+ 77. Kf5 Th5+ 78. Kf4 Th4+ 79. Kf3 Txd4+ 80. g8D en wit won na 104 zetten. Een partij die kenmerkend voor de wedstrijd was. Zwaarbevochten, langdurig en met kansen voor beide partijen
Aangezien de partijen live werden uitgezonden konden miljarden mensen, van Norilsk tot Ushuaia, meekijken. Zes uur lang kregen x-rated sites bijna geen hit en werden er massaal steeds weer nieuwe weddenschappen geplaatst. Na de laatste zet werd midden in de nacht luidkeels Hoera! geroepen in Thailand en een seismische schok van 5.5 geregistreerd! Toeterende taxi’s op het Taksimplein, huilende Indiërs en drie neuzende Eskimo's. Wereldwijd werd er feestgevierd! De penningmeester van Zukertort wordt bedolven onder de donaties voor liveborden bij de komende thuiswedstrijden. Fans willen van elk bord een livestream met commentaar in zeven talen. Tenslotte deden de uitgeputte teamleden de omzet van de Chinees in Voerendaal naar recordhoogte stijgen.
Rest nog een hartelijk woord van dank aan Daniel Hausrath, die Kai een lift gaf toen hij hoorde dat de treinen in de grensregio op zaterdagavond uitvielen wegens personeelsgebrek. Ons team reisde de afgelopen negen maanden naar Sas van Gent, Groningen en nu Klimmen, en daarom controleerde ik Martijns opmerking dat de Zuid-Limburgers waarschijnlijk zelfs dubbel zoveel kilometers maken. Het klopt, dit seizoen zo'n tweeduizend voor de Limburgers, tegen 'slechts' duizend voor ons.
Verder commentaar vindt u bij de partijen hieronder (zie ook hier).
Incompleet A2 nog dicht bij gelijkspel
De sterren stonden niet goed voor A2 deze ronde. Repetitieweken en verblijven in het buitenland zorgden er voor dat diverse spelers verhinderd waren. Daar kwam in de laatste dagen voor de wedstrijd ook nog ziekte voor diverse potentiële invallers bij. En tot overmaat van ramp had dan ook nog iemand een positieve Corona-test twee dagen voor de wedstrijd.Met zoveel afmeldingen lukte het eenvoudig niet meer het team vol te krijgen. Olav Lucas kon gelukkig nog aantreden als invaller, maar verder bleek het onmogelijk om de plekken op te vullen. Met slechts zes man gingen we dus naar Woerden, het team dat - min of meer tot hun eigen verbazing - na vier ronden aan de kop van ranglijst stond. PP wilde graag wit, en dus lieten we bord 2 en bord 4 dan maar leeg. Als de top drie twee punten zou kunnen scoren zouden we een kans maken, als de staart dat dan ook maar zou kunnen.
Wel, de top hield zich kranig en kreeg een zetje in de rug toen Bram al na een uurtje een dame won. Voor een toren plus een handvol vrijpionnen, dat wel, maar het was in hogere zin natuurlijk gewoon gewonnen, al moest Bram wel nauwkeurig spelen. Dat deed hij, en zo was het eerste punt binnen. Gewoon even niet opgelet meldde de tegenstander na afloop gelaten.
PP kwam met een plusje uit de opening, al was niet direct te zien hoe hij verder moest komen, en Jelmer stond prima met kansen op initiatief zonder dat zwart daar veel tegen kon doen.
Gezien die positieve ontwikkelingen hoefden de lagere borden 'alleen maar' stand te houden. Maar helaas lukte dat niet echt. Eric kwam slecht uit de opening, overzag vervolgens een tussenzetje bij een afwikkeling en kwam in een verloren eindspel met een kwaliteit minder. En bij Rens kwam de tegenstander binnen met dame en toren. Stukverlies was het gevolg. Die twee nederlagen voor ons zetten de gastheren al op vier bordpunten. En toen ontstond er bij Olav een geheid remise-eindspel. Een goede remise van Olav, dat wel, maar daarmee was de wedstrijd gelopen.
De kop deed ondertussen meer dan verwacht mocht worden. Jelmer zette zijn initiatief om in een mat-aanval, en mocht zelfs het mat op het bord brengen van de sympathieke tegenstandster. PP trok en duwde. De tegenstander ging op zoek naar tegenspel maar verloor ineens een stuk. Een vrije h-pion dreigde nog even tegenkansen te bieden, maar PP hield alles onder controle en scoorde het volle punt. Drie uit drie voor de 'topborden' (al zat Jelmer dan aan bord 5), niks mis mee, maar een matchpunt leverde het helaas niet op.
Het is al de vierde maal in vijf wedstrijden dat A2 op precies 3½ bordpunt blijft steken. Nee, het zit ons niet bepaald mee. We zullen in 2024 moeten laten zien dat we ook 4½ of meer kunnen scoren...
Verzwakt A3 verliest opnieuw (door Michiel Harmsen)
A3 mocht op bezoek bij Kennemer Combinatie in Haarlem. Het was een leuke plek met veel schaakactiviteit. Het eerste van Kennemer speelde er ook, voor de Meesterklasse, met de GM's Friso Nijboer en Casper Schoppen en de jeugdtalenten Eline Roebers, Khoi Pham en Onno Elgersma. Ik kwam vele oude bekenden tegen, zoals Kevin Tan, die nu bij Magnus speelt, en Edward Scholten, waarmee ik in mijn jeugd lang samen voor SMB speelde in Nijmegen.Kennemer Combinatie 4 had, net als wij, 2 matchpunten verloren en moest winnen om nog enigszins druk op koploper Volendam 1 uit te oefenen. A3 was echter wel verzwakt. Door ziekte waren John en Hugo verhinderd. Ze werden vervangen door Dennis Metekohy en Shrey Shah.
De partijen gingen aanvankelijk best gelijk op. Pieter stond goed nadat hij met e5 een doorbraak in het centrum forceerde. Maar Aashray verloor twee pionnen en kwam in een toreneindspel terecht. Hij verdedigde zich nog lang en creatief. Hij rende met zijn zwarte koning naar h3 en plaatste zijn laatste zwarte pion op h4, om pat in de stelling te brengen. Met een toren achter ontstond zo een eindspel met een dolle toren. Helaas kon wit aan de schaakjes ontsnappen met opheffing van het pat en verloor Aashray alsnog.
Dennis en Wim kregen beiden een gevaarlijke koningsaanval over zich heen en verloren allebei ook. Wim speelde ondanks zijn hoge rating vanwege zijn slechte vorm op bord 6. Zijn slechte score tot nu toe is dan ook voor iedereen teleurstellend. Chapeau voor de omgang van Wim met dit verlies, want hij gunde zijn tegenstander de matzet.
Shrey had lang een gelijke stelling, maar verloor uiteindelijk ook. Na remises van Olivier en Erast was de match dus al verloren en speelden Pieter en Michiel nog voor de eer. Pieter had een moeilijk eindspel met ieder twee verbonden vrijpionnen. Pieter had weliswaar een kwaliteit meer, maar de vrijpionnen van de tegenpartij waren, ondersteund door de koning, wel verder opgerukt. Ondergetekende verloor eerst een kwaliteit tegen een pion, maar had het loperpaar en activiteit als compensatie. Toen zwart het onhandig aanpakte moest die een kwaliteit teruggeven. Het eindspel met pion meer en loperpaar was toen niet meer te houden.
Pieter speelde als laatste nog, maar verloor helaas. Dat was zuur omdat hij in het middenspel duidelijk beter stond. Het verlies van deze match is extra zuur omdat koploper Volendam 1 deze ronde ook verloor.
4-4 voor A4 voelt als zege (door Koen de Vries)
A2 begon helaas met een speler te weinig in Haarlem aan de uitwedstrijd tegen HWC. De slimme strategische keuze om bord 2 leeg te laten leverde een reglementaire nul op.Aan bord 8 schoof onze kleine troef Aadith zijn nietsvermoedende tegenstander snel van het bord. Dat was alweer 1-1. David kreeg een bijna winnende koningsaanval maar zijn tegenstander overleefde de storm. Toen bleek David's pionnenstructuur zodanig aangetast dat hij in het eindspel uiteindelijk de koning om moest leggen. Ook Dolev verloor helaas, de enige partij die ik niet heb kunnen zien. 3-1 achter.
Op het kopbord moest Koen na een zeer tactische damegambietopening waar wit kansen had toch de dames afruilen, waarna een potremise middenspel overbleef. Hanneke kwam in een remise-achtig lopereindspel terecht dat ze heel netjes toch naar zich toe wist te trekken. Abhishek won na slim afruilen het eindspel van toren tegen loper.
Na deze comeback stond het 3½-3½ en zat Reyansh als laatste aan het bord in een gelijkstaand dame+toren tegen dame+toren middenspel. Dit werd vlot een toren-eindspel. Daarna accepteerde de zwartspeler toch remise.
Daarmee werd de eindstand 4-4, maar met zeven spelers voelt het grotendeels als winst...
Zukertort D1 Nationaal kampioen (door Michiel Blom)
Zukertort D1 is zaterdag 9 december Nederlands kampioen geworden voor clubteams t/m 12 jaar!In Leiden was de finaledag van de Jeugdclubcompetitie D, met de twaalf beste D-teams uit de twee landelijke halve finales. De D1, met daarin Achyuth, Akshaj, Aashray, Reyansh en Aakrit, verloor slechts 1 matchpunt (in de eerste ronde) en versloeg daarna een voor een alle concurrenten. Met een voorsprong van twee matchpunten op de nummer 2 (onze SGA-buren VAS) was het team duidelijkst het sterkste van allemaal!
Eerder won het team ruimschoots zijn halve finale in Groningen (toen zonder Achyuth) en in het voorjaar het regionale teamkampioenschap D van de SGA, met een perfecte score (toen zonder Aakrit).
De verwachtingen waren vooraf dan ook hoog, maar het bleef spannend tot en met de laatste ronde. De 3-1 overwinning op het sterke ESV in ronde 6 nam alle spanning weg en toen was het tijd voor feest! Een prachtig verjaardagscadeau voor de jarige Achyuth. Van harte gefeliciteerd namens de hele schaakclub met deze unieke prestatie.
Voor de Zukertort D1 was het het slotstuk van een unieke ongeslagen reeks: tijdens het TK-D van de SGA, de halve finales in Groningen en nu de finale in Leiden werd in totaal slechts één matchpunt afgestaan (op een totaal van 19 wedstrijden). Het is voor het eerst in 13 jaar dat een Zukertortteam Nederlands kampioen is geworden. In deze leeftijdscategorie was het zelfs 24 jaar geleden! Zeker iets om heel trots op te zijn.
Zukertort 1 wint net niet
Caissa heeft twee teams in de Hoofdklasse. Z1 speelde tegen het tweede team, en vooraf werd ingeschat dat er goede kansen op winst waren. En die werden binnen een uur fors groter door een vreemde partij aan bord 1: binnen een half uur had Onno een gewonnen eindspel met pluspion, en dat terwijl de tegenstander amper tijd had verbruikt. Een kwartier later gaf zwart op, en dus stond Z1 al voor negen uur op 1-0. Ik had gezien dat hij het al eens eerder zo gespeeld had, maar die variant deugt niet grijnsde Onno na afloop.Urenlang bleef die stand op het bord staan, en een rondje langs de borden gaf redenen voor voorzichtig optimisme. Laurens en Marcel hadden zeer tactische stellingen, maar leken niet in de problemen. Bram had een remise-achtig eindspel. Eric en PP hadden minimale plusjes, Henri een ruime plus en Michiel had een pluspion weten te krijgen. Het zag er goed uit.
Bij Eric verzandde de partij na een grootscheepse afruil in een gelijke remise. Ook bij Bram werd het remise in een dubbel-toreneindspel. Na afloop werd ontdekt dat wit met zijn laatste zet de remise potentieel had weggegeven - Bram had ineens een grote kans op meer, maar had dat tijdens de partij niet door. Aan bord twee moest wit alle zeilen bij zetten om de trucs die Laurens op het bord bracht te ontkrachten. Dat lukte, en dus was remise de logische uitslag.
Slecht nieuws echter bij Michiel, die eerst via een penning zijn pluspion kwijtraakte, en toen bovendien nog iets anders overzag waardoor hij een kwaliteit verloor. Een onverwachte nul, en de stand was weer gelijk. Maar niet voor lang, want Henri bracht Z1 weer op voorsprong. Al urenlang speelde hij tegen een geïsoleerde pion, en bovendien had wit weinig tijd. Die combinatie van problemen groeide wit boven het hoofd en Henri won verdiend.
Het plusje van PP werd irrelevant toen er een tactisch eindspel ontstond met torens en lichte stukken en beide spelers onder de minuut raakten. Ineens raakten de stukken van PP in de knoop. Zwart had een penning en stukverlies bleek niet meer te vermijden. Ook hier een wat onverwachte nul. Weer was het gelijk.
Dus hing de uitslag af van de partij van Marcel. Precies als in de vorige ronde, toen Marcel een gunstig toreneindspel had dat in remise eindigde. Deze keer betrof het een lopereindspel. Ongelijke lopers zelfs. De winstkansen leken dus niet hoog, maar zwart had wel twee pionnen extra, al was het dan wel een dubbelpion.
In de diagramstand speelde Marcel 1... Le1? 2. Ld3 h4 3. Kg4 Lg3 en probeerde om te lopen met de koning naar c1. Maar toen moest de loper natuurlijk de witte g-pion afstoppen waardoor pion h4 er af ging. De witte koning bleek vervolgens net op tijd op e2 te arriveren om de zwarte koning af te stoppen.
Toch zat er winst in, en wel via 1... Ld2! De zwarte loper moet pion h4 van achteren dekken om zodoende ook g7 te bestrijken. Dat moet je dan allemaal maar net zien als je vrijwel op increment speelt. 2. g6 (er dreigde h4 gevolgd door Lxg5) 2... h4 3. Kg4 Lg5 4. Ld3 Lf6! 5. Le4.
Met de loper op f6 heeft de zwarte koning tijd om richting c1 te gaan: 5... Kf8 6. Ld3 Ke7 7. Le4 Ke6 8. Lb1 Ke5
Nu de zwarte koning buiten het vierkant van g6 is kan wit die g-pion eindelijk ruilen voor h4, maar het baat niet meer, want de zwarte koning is al te dichtbij: 9. g7 Lxg7 10. Kxh4 Kf4 en zwart loopt naar c1 en wint.
De nodige gemiste kansen dus, en Caissa 2 was dan ook erg blij met het gelijke spel. De volgende ronde is pas volgend jaar, en dan speelt Z1 tegen Caissa 1. Wellicht dat we daar meer kansen kunnen benutten.
Martijn is Herfstkampioen
Het topduel was zonder meer de strijd tussen Sander en Martijn. Sander had wit, maar dat leverde hem weinig voordeel op. Sterker nog, hij kwam slecht uit de opening. Na een paar uur stond hij duidelijk minder en had hij bovendien een serieuze achterstand in tijd. Ik geloof niet dat ik al eerder een uur voorgestaan heb in een interne partij zei Martijn. Ondanks die tijds-investering kwam Sander niet tot een oplossing van het stellingsprobleem. Dat hele systeem deugt vermoedelijk niet, zo zei hij na afloop. Martijn won een pion, en die pluspion was een vrijpion, die in het eindspel beslissend bleek. Daarmee werd Martijn dus Herfstkampioen!Een andere toppartij was de uitgestelde partij tussen Stan en PP. Volgens Stan stond hij na de opening al strategisch gewonnen. Hij had recht van spreken, want hij won inderdaad, al kostte het bewijs van zijn stelling nog wel een heleboel zetten.
Achyuth kwam zeer goed te staan tegen Akshaj, maar een slordigheid in de afwikkeling bracht Akshaj terug in de partij en zo werd het remise. Ook Duncan had problemen met het winnen van een gewonnen partij (volgens Donner het moeilijkste onderdeel van het schaakspel). Een enorme blunder zorgde er voor dat Bram zelfs met het volle punt aan de haal ging.
Laurens stond iets prettiger na de opening, en toen Eric een paar maal de beste zet miste kon Laurens de winst grijpen. Bas herstelde zich goed van het drame van vorige week en versloeg Olivier. Jan kreeg al snel een heel prettige stand tegen Rens en won vrij snel.
Het was een vrij drukke avond, want ook het SGA-viertal speelde. Erast won, en doordat bovendien zowel Hanneke als Henk ook wonnen (volgens beiden waren die punten amper verdiend) won het viertal met 3-1. Dat is al de derde winst in drie gespeelde ronden.
Sander wint en komt mede aan kop
Zo af en toe steekt het Corona-monster nog eens de kop op. Ditmaal was het de vrouw van Stan, zodat PP en Stan besloten hun partij een week uit te stellen.Twee jeugdige duels leverden het kalmste en heftigste potje van de avond op. Akshaj en Duncan hadden geen saaie partij, maar alle heftige varianten bleken foutief zodat het rustig bleef en in een zetherhaling eindigde. Rens kwam niet goed uit de opening en Philippe kwam al snel met allerhande dreigingen. Rens probeerde nog iets te doen op de damevleugel, maar Philippe offerde een volle toren op de koningsvleugel, kreeg een en ander met rente terug en besloot zelfs met een matcombinatie.
Jan stond halverwege de avond twee pionnen voor tegen Achyuth in een vrij rustige stelling. Een kwestie van tijd, zo leek het, tot Jan ineens een enorme bok schoot en zelfs nog verloor. Nog erger was wat Bas overkwam. Na een prima opening won hij een stuk tegen Laurens. Maar daarna begon hij heel veel tijd te gebruiken, terwijl Laurens het hem zo lastig mogelijk maakte om af te wikkelen. Al snel speelde Bas op increment en zijn voordeel werd minder en minder. Laurens dreigde de laatste twee pionnen af te ruilen waarna het remise zou zijn. Tenslotte leek het een zetherhaling te worden, maar Bas liet ineens de torens afruilen waarna een eindspel overbleef van b-, d- en h-pion tegen paard. Verloren voor het paard, zo leek het, en Bas gaf dan ook gedesillusioneerd op. De tablebase meldde later dat de stelling remise is. Bij goede verdediging, dat dan wel, en op increment zou dat wel erg lastig geweest zijn.
Sybolt offerde een kwaliteit tegen Sander, en kreeg daarvoor compensatie, met name over de zwarte velden. Genoeg compensatie, zo meende Sybolt. Net niet genoeg aldus Sander. Zoals zo vaak was de laatste fase cruciaal. Sybolt kon zijn compensatie niet handhaven en Sander won dus en werd zodoende mede-koploper. De heren bleven nog tijden analyseren, maar het eindoordeel was ook in de kleine uurtjes nog niet geveld.
Zukertort verliest van LSG (door Piet Peelen)
LSG heeft de beste kansen op het landskampioenschap en dat bleek deze herfstachtige middag. Een snel verslag.De eerste twee resultaten waren twee vrij korte remises. De eerste viel bij Stan. Hij stond ietsje minder, maar zijn tegenstander was verkouden en vond het wel mooi geweest. Stan ook. Fitzgerald speelde een prima partij. Zijn tegenstander gunde hem het loperpaar en toen Fitz wat ruimte won zag het er mooi uit. Hij zag echter geen manier om verder te komen en besloot het remiseaanbod te accepteren.
Piet kwam in een eindspel met torens en paard tegen loper. Een pion teruggeven zou hem een bijna gelijke stelling hebben gebracht, maar de pion vasthouden bleek geen goed idee. Zelfs de laatste kans op tegenspel werd gemist, zodat het een terechte nederlaag werd.
Robert was slordig in de opening en na een fraai stukoffer moest hij in de verdediging. Toen ik een rondje liep zag ik een winst door een damevangst middels een mooie röntgendekking. Gelukkig zag zijn tegenstander die niet en wist Robert zich te bevrijden, waarna tot remise werd besloten.
Achyuth viel opnieuw in en mocht het tegen een meester opnemen! De opening ging prima maar loperruil verbeterde de structuur van zijn opponent. Die offerde de kwaliteit waarna een halfopen lijn tegen Achyuths koning en een dreigende pionnenmassa in het centrum donkere wolken aan de hemel waren. Verdedigen daartegen lukte niet meer.
Sander speelde een uitstekende partij. Hij veroverde de zwarte velden en viel de witte koning aan. In de stelling hiernaast heeft wit het al moeilijk. De computer vindt 1.De1 Dh6 2.Dc1 met penning van het paard als verdediging. Wit deed 1.Dc2 Pxe6! 2.dxe6 Tf8. Nu dreigt Tf2 en dus moest wit met 3.e7 Dxe7 een pion geven. Dankzij de machtige loper kon Sander daarna aanvallen en matzetten. Weer een meesterscalp voor zijn verzameling.
Laurens moest na de opening een mooie loper ruilen voor een paard. Daarna was het afwachten geblazen maar een pionopstoot bracht hem uit het evenwicht. Dat kostte een pion en het vechten tegen de bierkaai was tevergeefs.
Arthur leek in een Konings-Indiëër minder te staan. Langzaam en gestaag wist hij zijn stelling te verbeteren en het initiatief te grijpen. Een pionnenopmars resulteerde in een gedekte vrijpion, zoals u hiernaast kunt zien. 1... Lb1! Een fraaie zet die het pleit beslecht. 2.Txb1 Txd4 3.Td1 Txd1+ 4.Lxd1 en de zwarte koning liep naar binnen via Kf6-e5-d4-c3 en dus won Arthur soepel.
Martijn speelde tegen een geïsoleerde pion die zich krachtig opofferde voor een vreselijk sterke aanval. In het woud van mogelijkheden het juiste pad naar de winst vinden was te moeilijk voor zijn tegenstander en Martijn ontsnapte behendig naar een gelijke stelling. Na de nodige afruilacties ging Martijn in het eindspel alsnog de bietenbrug op.
Sybolt kreeg opnieuw een grootmeester als opponent. Die wist door een tegenaanval de kansen naar zich toe te trekken en uiteindelijk een pionnetje te winnen. In een dubbeltoreneindspel kon Sybolt geen sluitende verdediging meer vinden en verloor.
Eindstand daarmee 6½-3½ voor LSG. Gezien het krachtsverschil nog niet zo slecht voor A1, en wie weet hoe belangrijk die 3½ bordpunt nog worden.
A2 blijft de kansen missen
Na twee nederlagen met minimale cijfers (die beide gekenmerkt werden door verlies in een huizenhoog gewonnen stelling) stond A2 in de min. Tegen SHTV moest er dus dringend gewonnen worden. A2 was in min of meer de sterkste opstelling, en gezien de ratingverschillen (A2 had per bord zowat 100 extra) moest een zege mogelijk zijn.Maar ja, A2 heeft dit seizoen het geluk niet aan de zijde. En zo bleef ook hier aan het eind van de middag slechts een lege dop over. Terwijl minimaal een matchpunt voor het grijpen lag.
Halverwege de middag was de inschatting: spannend, zo ergens rond 4-4. Die schatting bleef de hele middag overeind, terwijl steeds meer plussen en minnen tegen elkaar konden worden weggestreept. Eerste plus was een uitstekende partij van Philippe. Over een breed front rukten zijn pionnen op en zwart kon daar weinig tegenover stellen. Anderzijds ging het bij Aakrit al snel de verkeerde kant op. Een krakende koningsstelling was nog het minste. Al zijn stukken stonden gedrongen, en er waren ook nog ongelijke lopers, waardoor de aanvallende loper vrij spel had. Dat leverde dus een punt aan beide kanten op.
Bij Esther ging het na de opening geleidelijk minder. En minder werd duidelijk slechter, totdat de zaak in tijdnood definitief uit de rails liep. Jan daarentegen had een vrije b-pion extra in een eindspel met dames en paarden. Jan zag niet hoe het moest winnen en probeerde een blufzetje. Zwart trapte er in, geloofde Jan, en moest even later toezien hoe de b-pion promoveerde. Het eindspel van dame tegen paard was een formaliteit. Weer twee punten die gedeeld werden.
PP had al snel een pion meer, en hield die pion tot in het verre eindspel. PP had twee verbonden vrijpionnen, wit had er slechts eentje. Helaas was het een eindspel met ongelijke lopers, en bleek het niet te winnen. En zo konden we dit halfje niet wegstrepen tegen een andere tegenvaller. Bram bleek het al urenlang lastig te hebben, maar velen geloofden in zijn vermogen om dit soort stellingen nog te keepen. Maar het lukte Bram uiteindelijk niet om de zaak te redden, en zo werden deze punten dus niet gedeeld.
Nog was er weinig aan de hand, want Jelmer stond duidelijk beter en Rens leek een dame-eindspel te gaan winnen. Toen had Rens ineens een aanval van schaakblindheid: hij zette de witte koning pat (dat kon nog) maar pakte toen ook nog de laatste witte pion in plaats van mat in een paar zetten te geven. En daardoor werd de witte dame een dolle dame. Het was meteen remise.
Daarmee was het 3-4. Aan Jelmer de taak om toch een matchpunt te redden. Hiernaast ziet u de stelling die Jelmer op het bord had. Wit heeft beslist kansen via 1. Lf7+ Kh8 2. Dd6 met het idee om de koning op g3 te zetten, daarna f3-f4-f5 te spelen en na exf5 met de e-pion de beslissing te forceren. Een plan waat zwart weinig tegen kan doen, want de dame moet de achterste rij blijven bewaken om mat te voorkomen.
Helaas, Jelmer speelde 1. h5? Lxa4. Totaal overzien door Jelmer. Nu had zwart ineens een vrije a-pion. En veroveren van de e-pion helpt niet echt, want na 2. Lf7+ Kh8 3. Lxe6 De8! is het eerder zwart die beter staat. Jelmer moest die a-pion dus onschadelijk maken, maar ondertussen wist zwart de lopers af te ruilen en met de dame op h5 te pakken, waarna eeuwig schaak onvermijdelijk werd.
En dus leed A2 opnieuw een nederlaag, en voor de derde keer met 3½-4½. Het zit voorlopig allemaal niet mee dit seizoen. In de volgende ronde wacht koploper Woerden. We hopen op wat meer geluk daar.
Onze tegenstanders hebben een fraai verslag gepubliceerd. Daarin staat beschreven hoe ze lang hoopten op een gelijkspel, maar tot hun eigen verbazing dankzij diverse cadeautjes er zowaar nog met de winst vandoor gingen.
A3 redt het niet tegen Volendam
A3 stond gedeeld aan kop, en had grootse plannen. Daarvoor moest dan wel steeds gewonnen worden, vooral in een wedstrijd tegen een mede-koploper. Volendam heeft een zeer behoorlijk team, maar op papier moest A3 ze kunnen hebben. Hugo ontbrak door ziekte, maar Eric kon invallen, en zo leek A3 vooraf toch beslist favoriet. En toen Aashray ook nog eens won binnen 30 minuten leek niets een fraaie zege in de weg te staan.Het liep allemaal heel anders. De kop van A3, normaal gesproken toch een zeer betrouwbare bron van punten, werd door de Volendammers lelijk te kijk gezet. Michiel had de pech dat hij vast kwam te zitten op de opgebroken A9 (even vergeten) en dus een kwartiertje te laat kwam. Daarna speelde zijn tegenstander gewoon sterk vanuit de opening. Michiel werd zonder pardon aan de kant gezet en leed een zeldzame nederlaag.
Bord twee dan. Wim Moene is na zijn zware blessure weer terug aan het bord, maar het gebrek aan wedstrijdritme, zoals hij zelf na afloop zei, is nog steeds wel groot. Dat bleek toen hij zich verrekende en een stuk inleverde. Zwart gaf verder geen kansen meer weg en incasseerde het punt. Aan bord drie zat Eric, en die kwam tenminste nog wel goed uit de opening. Maar een rekenfout deed het voordeel verloren gaan, en na een tweede fout was het gewoon verloren. Eric verdedigde zich taai, wit maakte ook weer wat foutjes, en het eindspel was volgens de engine net wel of net niet gewonnen. Wit keek naar het scorebord, zag dat daar 4-2 stond, en bood remise aan, wat Eric niet kon weigeren.
Een half puntje (met mazzel) aan de eerste drie borden, daarmee win je geen wedstrijden. De lagere borden deden hun best, en Shrey en Pieter speelden keurige en terechte remises tegen iets sterkere opponenten. Erast leek dat lang ook te gaan doen, tot zijn beide paarden in de knoop raakten en er een stuk verloren ging. John toonde weer eens aan dat hij extern altijd goed scoort. Na een pionoffer werden zijn stukken enorm actief, en dat leverde een stuk en een gewonnen eindspel op.
Daarmee werd de score 3½-4½. Een nog redelijk draaglijke nederlaag, maar in feite heeft A3 geen moment serieus uitzicht op de winst gehad en was Volendam gewoon de verdiende winnaar. Ze staan nu ook op kop, en A3 moet in de achtervolging.
Martijn grijpt de leiding
Het topduel was deze avond het duel tussen Akshaj en Martijn. Al snel posteerde Martijn een dame en een toren op de h-lijn, en Akshaj moest alles uit de kast halen om niet mat te gaan. Dat lukte een poosje, maar ging tenslotte toch mis.Stan had zich naast MArtijn kunnen nestelen, want hij kwam prachtig uit de opening. Bram werd teruggedrongen, en met name een zwarte pion op d4 legde het witte spel lam. Toen overzag Stan een dingetje, en de pion op d4 ging er af, waarna Bram zowaar een pion meer had. Stan had nog wel genoeg compensatie voor de remise.
Henk en Jan speelden een redelijk snelle remise. Laurens had zijn avond niet tegen Sybolt en verloor vlot. Bas speelde prima tegen PP, en ging een dame winnen voor toren en stuk. Tenminste, dat zou hij hebben moeten doen. Bas zag ineens iets dat nog beter leek, speelde het vrijwel meteen, en zag na PP's antwoord pas dat hij een volle toren kwijt was. Van +3 naar -6, meldde PP achteraf.
Sander was als laatste bezig. Hij had een flink ruimte-overwicht tegen Achyuth, maar die gaf lange tijd geen krimp en verdedigde stug. Pas ver in het eindspel wist Sander zijn voordeel om te zetten in een zege.
In de B-groep won Henri van Jack, en wist Erast een pionnen-eindspel te winnen van Dennis. Hanneke hield Eric lange tijd op afstand, maar overzag toen een vork die een stuk kostte.
Z1 komt goed weg met gelijkspel
Amsterdam-West heeft een sterk team, en het was dat Z1 nogal versterkt was, anders waren de gasten qua rating beslist ruim favoriet geweest. Nu hielden de teams elkaar redelijk in evenwicht.De hele avond was het grotendeels zwoegen aan Amstelveense kant. Met de nodige pijn, moeite en mazzel wist Z1 echter in de buurt van Amsterdam-West te blijven. Aan het eind van de avond dachten de Zukertorters zelfs nog even aan de winst. Bij de stand 3½-3½ was alleen Marcel nog bezig. Na een scherpe opening had hij een beter toreneindspel overgehouden. Vrijwel gewonnen, zo dacht iedereen. En zeker toen Marcel veel eerder dame haalde dan de tegenstander,. Die echter nog wel een f-pion had, en tegen een dame is dat vaak nog net remise. Zo ook hier, want Marcel kwam net een tempo te kort voor de winst. Waar had Marcel die winst dan gemist? Na diverse analyses werd er geen definitief antwoord gevonden. Geen wonder. De database vertelde later dat die winst er nooit inzat. De stelling leek misschien gewonnen, maar was gewoon remise.
Hoe kwam Z1 aan die andere punten? Deels was dat met hulp van de tegenstander. Bij Eric kwam er een vlijmscherpe opening op het bord. Een oude variant, die volgens Nunn best speelbaar is. Maar toen dat werd opgeschreven waren de computers nog niet zo actief. De engines maken gehakt van het oordeel: de variant, met een stukoffer, is totaal gewonnen voor wit. Eric stond dus gewoon verloren, toen wit al te gretig een stuk wilde terugwinnen en daar amper over nadacht. Hij sloeg met het verkeerde stuk, en na het antwoord van Eric kwam de ontnuchtering. Wit had in gewonnen stelling in één zet maar liefst twee stukken cadeau gedaan!
Eric was niet de enige die in de problemen kwam. Bram volgde al vanuit de opening een onhandig plan en dat liep op een nederlaag uit. Harold had het lastig, kwam een pion achter en kreeg bovendien een onweerstaanbare aanval over zich heen. Laurens speelde de opening niet geweldig en ook dat liep mis. En Paul-Peter speelde een moderne computervariant, maar overzag ineens stukverlies. Dat zag er slecht uit.
Aan het kopbord zat Onno Elgersma en die speelde sterk genoeg om een stuk te winnen en een volgend punt te laten noteren. En ook Henk deed het goed. De stelling ging lang gelijk op, maar zwart had al snel fikse tijdnood. Henk ging een gunstig toreneindspel in en besloot heel verstandig om niet op de tijdnood van de tegenstander te spelen. In plaats daarvan gebruikte hij zijn tijd voor het produceren van sterke zetten. Daardoor werd zijn voordeel steeds groter tot het uitmondde in een vol punt.
Ondertussen was PP nog aan het zwoegen met een stuk minder. De witspeler, een jong talent, had op het bord tijd genoeg, en met wat rustige manoeuvres had hij de partij waarschijnlijk naar zich toe kunnen trekken. Maar op de klok speelde hij vrijwel op increment. Daardoor wilde hij snel winnen, en zo kon PP nog juist enig tegenspel krijgen, waardoor tenslotte alle pionnen van het bord verdwenen en wit met een kale loper bleef zitten. Goed voor niet meer dan een half puntje. Zodat de stand in evenwicht bleef en Marcel's halfje uiteindelijk goed bleek voor een matchpunt.
Zukertort wint in Alkmaar! (door Piet Peelen)
Anderhalf jaar geleden speelden beide teams gelijk en ook nu was het een spannende wedstrijd. De Waagtoren werd afgelopen seizoen op knappe en verdiende wijze kampioen en promoveerde naar de meesterklasse. Versterkt door grootmeester Dimitri Reinderman vormden ze een geduchte tegenstander.De wedstrijd begon met een vlotte remise van Stan. Na afruil in het centrum zat er weinig muziek in de stelling en waren beide spelers tevreden met de puntendeling. Topscorer Laurens pakte een pion, maar had problemen zijn damevleugel te ontwikkelen. Dat resulteerde uiteindelijk in stukverlies en daarmee stonden we achter. Sybolt had het zwaar tegen hun grootmeester. Hij voelde zich gedwongen met de dame een pion op b2 te pakken terwijl zijn koning nog niet gerokeerd was. Spoedig stond hij tegen een overmacht aan actieve stukken en dat liep verkeerd af.
Fitzgerald maakte vlak na de opening een fout. Toen hij meteen daarna van zijn plan afweek was dat de beslissende fout. Martijn begon goed aan het middenspel. Een actie van zijn tegenstander ving hij prima op en die offerde toen uit wanhoop een paard. Een buitenspel staande dame leek het moeilijk te maken dat voordeel te verzilveren, maar met een onorthodoxe bevrijdingszet loste Martijn dat probleem op waarna hij de felicitaties kreeg! Robert kreeg een spannende Siciliaan op het bord en liet daarin zijn klasse zien. In het begin van het middenspel pakte hij het initiatief en drukte dat bekwaam door naar de overwinning.
Sander sloeg net als Sybolt met zijn dame brutaal een pion. In dit geval op b7, zoals u hiernaast ziet. Daarmee gaf hij zwart een flinke kans, want die kan via 1...Pxd4! 2.Dxe4 Pe2+ 3.Kh1 Lxa1 de kwaliteit winnen, want het paard op e2 kan niet gevangen worden.
Zwart speelde echter 1...Tab8 2.Dd7 Tfd8 3.Dh3 Lxf3 4.Lxf3 Dc3? waarbij hij het betere 4...Pe5! miste.
Zwart had echter de wending 5.Ld2! Dxd2 6.Lxc6 overzien. Wit heeft een pion meer, maar zwart zou met 6... Td6 7.Dg2 e5! nog best tegenspel hebben gehad. Dat vond zwart niet en Sander activeerde zijn stukken en besliste het duel in de aanval.
Piet won een pion door een schijnoffer. Een machtige loper midden op het bord verzekerde hem van de winst. Bram kwam in het middenspel onder zware druk maar wist zich te bevrijden. Na de tijdcontrole zag het er nog eng uit totdat de tegenaanval zetherhaling opleverde. Een zwaarbevochten halfje voor Bram en feitelijk de winst in de wedstrijd!
Kopman Arthur speelde in een Siciliaans prima en koerste op de winst af. Een vreselijke blunder deed ons even vrezen voor een totale ommekeer. Zover kwam het gelukkig niet en na bijna zes uur spelen werd het remise.
De teamoverwinning werd gevierd met een gezamenlijke maaltijd bij de Japanner.
Opnieuw krappe nederlaag A2
Het begon allemaal zo mooi, daar bij Almere, een team dat nagenoeg even sterk is A2, overigens. Jan kreeg al snel na de opening een overwicht in een zijvariantje van het Frans, waarvan hij wel en de tegenstander de finesses niet scherp doorhad. Dat liep uit op een vlotte zege. En wie aan het eerste bord keek zag een tweede punt aankomen. PP offerde een paard, maar kreeg enorme rente op de investering. Twee pionnen, loperpaar, van alles. Na diverse combinaties koos PP voor winst van een kwaliteit plus een pion plus dominante stelling. Daarbij viel vooral op dat een zwarte toren heel zielig ingesloten stond op h6 en in feite niet meedeed. Prachtig spel van PP. Wit stond op plus acht, aldus de engine achteraf.Op de overige borden was het beeld wisselend. Esther kwam slecht uit de opening en verbruikte zeeën van tijd. Achyuth kreeg een stukoffer tegen zich dat niet leek te deugen. Jelmer was een pion achter en had het lastig. Philippe stond best kansrijk met actieve stukken. Aakrit speelde iets te snel na de opening, maakte een vingerfout en raakte een pion kwijt. Bij Rens was het scherp en onduidelijk. Kortom, op die zes borden leek A2 2½ of 3 punten te gaan scoren, en vanaf 2-0 was dat geen slecht vooruitzicht.
Toen had PP ineens een hallucinatie. Hij offerde twee volle kwaliteiten voor wat een gewonnen eindspel zou moeten zijn. Want die toren op h6, ingesloten tussen zijn zwarte pionnen op f6, g5 en h7, waarvan de eerste twee veilig geblokkeerd waren door witte pionnen op f5 en g4, die had uiteraard geen toekomst. Dat was het idee. Maar zwart speelde Th6-h4, met het idee h7-h5xg4, waarna de toren ontsnapt. PP had dat totaal overzien en kwam ineens in een slecht eindspel met een pion voor de kwaliteit, en was zo van de kook dat hij ook nog overzag dat hij er een tweede pion bij kon verdienen. U voelt het al aankomen. Zwart schoof het eindspel tegen een aangeslagen PP uit en zo werd het geen 2-0 maar 1-1.
Dus moest A2 hopen dat er op de overige zes borden iets kantelde. Maar waar in tijdnood vaak allerlei borden onverwachte resultaten opleveren gebeurde dat deze maal nergens. Esther bleek vrij kansloos te verliezen. Jelmer dacht een half uur na of hij de pion kon terugwinnen - het bleek allemaal net mis te gaan, en een eindspel met gelijke lopers en minuspion was niet te houden. De tegenstander van Rens dwong eeuwig schaak af. Philippe deed wat terug via een zeer overtuigende zege. Achyuth moest heel hard werken om met zijn extra loper twee verbonden vrijpionnen de baas te worden, maar ook dat lukte.
Maar het was allemaal niet genoeg, want de problemen bij Aakrit waren te groot. Even was er nog hoop toen er ongelijke lopers op het bord leken te komen. Die leken wit nog problemen met de winst op te gaan leveren. In tijdnood wikkelde Aakrit helaas iets te snel af naar dat eindspel. Wit kreeg nu dominante vrijpionnen op d6 en e6, en die waren de loper al snel te machtig.
En dus een wat zure 3½-4½ nederlaag. De tweede al, dit seizoen, en ook de tweede keer dat daarbij een stelling van plus een heleboel nog verloren gaat. A2 had zo maar op kop kunnen staan. Maar voorlopig moet A2 dus wat ongerust naar onderen kijken.
Boeren op pad in het Spaarne (door Nico Louter)
Het was vooraf nog even zoeken naar een compleet achttal, maar toen het er eenmaal stond, ondanks heftige tegenwerking van Priscilla, de autogids van Michiel, maakte het derde korte metten met de combiclub Spaarne.Op papier was er sprake van een stevig overwicht op alle borden, maar gezegd moet worden dat de spelers van Het Spaarne zich her en der kranig weerden. Maar dat gebeurde wel toen de wedstrijd al lang en breed was gespeeld.
Aashray speelde een prima pot, verschalkte ergens een kwaliteit, doorzag alle dreigingen en pareerde die bekwaam, om vervolgens heel hard met de b-boer te gaan lopen en het eerste punt binnen te halen.
Naast hem speelde Shrey ook al een goede partij. Er waren zeker aanknopingspunten voor een sterke koningsaanval, maar na het ruilen van de dames moest hij juist even in de remmen knijpen om een eindspel met een boer minder remise te houden. Dat deed hij bekwaam.
Erast speelde een hotseknotse partij, met bizarre materiaalverhoudingen en stukken die alle kanten opgingen. Hij won een dame, en met zijn overmacht aan pionnen leek dat genoeg, maar vervolgens moest hij de dame geven en uitvinden of zijn boeren het konden opnemen tegen een paard. Het antwoord was gelukkig: ja!
Bij Hugo keek ik kort na het begin eens opzij, en tot mijn grote vreugde zag ik daar groot materiaal voordeel met bovendien drie vrije boeren op de damevleugel. Die werden door hem bekwaam naar het Noorden gestuurd, waarna de stukken weer in het doosje konden.
John deed het ook prima, verschalkte een boertje en tikte vervolgens zijn tegenstander kansloos weg. Een uitstekende pot!
Michiel speelde op 1 en snapte beduidend meer van de Catalaan dan zijn tegenstander. Het paard op b5 verschalkte, ook hij, een boertje op a7, en Michiel had goed gezien dat het paard tijdelijk maar niet permanent ingesloten raakte. Toen zijn tegenstander een boer niet genoeg vond en er een kwaliteit aan toevoegde, was het gedaan met het gespartel.
Waar was de beloofde tegenstand dan van het Spaarne? Op mijn eigen bord speelde mijn tegenstander een prima partij. Hij vlocht mooie dreigingen samen met goed anticiperen op mogelijkheden van mijn kant en na een rituele blunder was het helemaal klaar. Het had zeker anders kunnen lopen, maar hier was een boertje dat op pad ging niet het juiste plan.
En Wim, herstellend, nam plaats op bord 2. Hij had een fraai plan met de a-pion, maar de geblokkeerde dubbele d-pion van de tegenstander bleek na een stukoffer in de eindfase tot de terugkeer van het thema 'eenzaam paard vecht tegen pionnenmassa'. En net als bij Erast is een paard leuk, maar kansloos tegen een overmacht van boeren.
Eindstand daarmee 5½-2½ ten gunste van A3. Daarmee blijft A3 ongeslagen koploper, gedeeld met Volendam. Derde ronde: Volendam thuis. Dat liep voor Ajax dit jaar goed af. Maar vorig jaar niet. De heren van het derde zijn dus gewaarschuwd!
A4 verliest in Leiden (door Danny Kool)
Er waren weer veel afzeggingen, vooral vanwege andere sportactiviteiten. Voor mij als teamleider is het daardoor moeilijk om een compleet team met acht spelers op de been te krijgen. Het kost mij ontzettend veel tijd en moeite, en ik vind het jammer dat vaak de keuze wordt gemaakt voor een andere sport boven schaken. Ook andere teamleden worden daardoor gedupeerd.Gelukkig hadden we op het laatste moment twee jonge invallers. Aadith Eswar (10 jaar) en Aadvik Aravindhan (bijna 7 jaar) maakten hun KNSB debuut! Aadith en Aadvik hadden nog nooit een lange partij gespeeld, met notatieplicht. Noteren en tijd gebruiken ging heel goed, en de partijen waren spannend!
Bij Aadith op bord 8 ging het aardig gelijk op, en de tegenstander had geluk dat Aadith een foutje maakte. Aadvik had een mooie aanval, en de tegenstander ook. De aanval van de tegenstander was net iets sterker waardoor die de partij won.
Bij David de Vries was het ook al zo spannend. Een open stelling met allerlei penningen en gevaarlijke dreigingen, en David zag ze allemaal, op eentje na. En die was fataal. Maar wel een leerzame en boeiende partij, David maakt grote vooruitgang.
Neev speelde een Draak-achtige Siciliaan met zwart. Hij kwam niet in de problemen maar kon zijn tegenstander ook niet het mes op de keel zetten. Remise was het terechte resultaat, zodat we 3½-½ achter stonden.
Anvika Yadav had in de e4, e5 opening al snel met zwart haar tegenstander te pakken op f2 en won een stuk. De tegenstander probeerde eerst een tegenaanval en daarna allerlei andere trucjes. Maar Anvika zag alles, speelde zeer sterk en won zeer terecht de partij.
Shanay Shah had een sterke tegenstander en speelde zelf ook goed. Het werd een heel spannende partij, vooral toen de dames waren geruild. Ergens had de tegenstander een pionnetje weten te winnen, en die pion ging uiteindelijk het verschil maken. Het stond nu 4½-1,½ voor LSG, waardoor zij in elk geval de match hadden gewonnen.
Hanneke Elgersma speelde met zwart orthodox damegambiet. Hoewel haar tegenstander het fors moeilijk maakte wist ze de stelling toch te houden, met remise als resultaat. Ikzelf tenslotte speelde met wit mijn inmiddels geliefde Catalaans. Ergens had ik het mijn tegenstander veel moeilijker kunnen maken, maar het eindspel en de slotstelling was remise.
De 5½-2½ eindstand voor LSG was terecht, LSG had gemiddeld 300 ratingpunten meer dan wij. Maar we hebben er een echte wedstrijd van gemaakt, en Aadith en Aadvik hebben het heel goed gedaan!
Veel succes voor de jeugd deze ronde
Het topduel in ronde 4 was dat tussen Stan en Martijn. Het bleef lang gelijk en eindigde dan ook zonder al te veel rimpelingen in remise. Elders werd echter hard gevochten. Akshaj pakte PP met wit hard aan, en toen er een witte pion op c7 verscheen bleek zwart aan alle kanten ingesnoerd. Toen ook nog even een brandalarm afging vond PP het een mooi moment om de kansloze stelling op te geven. Er was meer jeugdig succes deze avond. Aakrit kreeg ook een verre vrijpion, deze stond op d7. Henk probeerde er nog eeuwig schaak uit te halen, maar Aakrit gaf geen tegenkansen meer weg. Duncan speelde een vlakke opening tegen Eric. Het bleef lang gelijk, maar toen Eric het wat tactischer maakte overzag hij een vork en sloeg Duncan direct hard toe.Bas kreeg tegen Rens na de opening een pluspionnetje. Het mondde uit in een eindspel met gelijke lopers en het extra pionnetje bleek genoeg voor de winst. Jan had ruimtevoordeel in een dichtgeschoven stelling tegen Philippe. In het eindspel kwamen de twee witte paarden ineens binnen. Philippe kon er weinig aan doen en moest capituleren. De laatste partij van de avond was een felle strijd tussen Achyuth en Bram. Bram offerde een kwaliteit voor een pion maar verzuimde bij de overgang naar het eindspel een vrijpion tijdig af te stoppen. Achyuth kwam nu heel goed te staan, maar zag geen winst en bood remise aan. Bram nam dat maar snel aan, want nadere analyse wees uit dat Achyuth op de rand van gewonnen stond.
In de B-groep wist Erast te winnen van Louis. Bij Nico en Henri ging het lang gelijk op, tot er tijdnood kwam en Nico's befaamde handigheid een punt opleverde
Z1 komt net tekort tegen Paard d4
In een sfeervol café bezocht Z1 het team van Paard d4, dat veel oud-leden van Amstelveen herbergt. Paard d4 is op papier wel wat sterker was, maar met Laurens, PP en Bram aan de bovenste drie borden moest Z1 tot het nodige weerwerk in staat zijn.De start was niet al te best. Michiel raakte in zijn favoriete Franse verdediging al vrij snel de draad kwijt. Nog ruim binnen 20 zetten was het feest al afgelopen. Dat gold in zekere zin ook voor Marcel. Geheel ingesnoerd kon hij geen enkel initiatief ontplooien. Toen zwart ook nog een pion won werd het tijd om op te geven.
Maar de achterstand werd richting tijdnood goedgemaakt. Een eerste stapje werd gezet door Henri. Een wat betere stelling, maar weinig tijd. Het remise-aanbod was daarmee logisch en werd door de witspeler geaccepteerd. Eric zat in een scherpe Siciliaan, waar wit niet veel wist te bereiken. Na dameruil werd het zwarte loperpaar sterk en dat leverde een kwaliteit op. Wit trok een burcht op, en Eric moest 70 zetten lang wrikken voordat het bolwerk definitief afbrokkelde.
Hetgeen ons brengt bij Nico. Een slechte stelling tegen de ons zeer bekende Jeroen
Schoonackers. Maar het is al tijdnood, en dan is Nico vaak akelig handig. Zie de
stelling hiernaast. Zwart heeft een kwetsbare onderste rij. En dus
1. Tfe2!
Die kan zwart niet nemen want na 1... Dxe2 2. Dxe2 kan zwart niet terugslaan.
Er blijkt hier maar één winnende zet, namelijk 1... Dd4. Zoiets
is in tijdnood niet direct te zien, en Jeroen speelde dan ook
1... Db6?
en werd ten tweede male verrast door
2. Txd3!
En weer kan zwart niet slaan wegens mat. Hij heeft al niet veel beter meer dan
schaak op c6, en na dameruil op f3 zal het wel remise worden. Maar Jeroen zocht
waarschijnlijk nog naar winst en speelde
2... Dc7?
en kreeg een nieuwe verrassing op zijn bordje toen wit reageerde met
3. Td7!
Je moet het ook allemaal maar zien aankomen. Weer kan zwart de toren uiteraard
niet pakken: na 3... Dxd7? 4. Dxd7 Txd7 is 5. Te8 mat. Zwart moet
dus aan de noodrem trekken via Dc6+ gevolgd door Tg8. Maar Jeroen was inmiddels
de controle compleet kwijt door Nico's toverzetten en maakte het drama compleet met
3... Db6?? 4. Dxg7 mat
En zo stond het ineens weer gelijk, met de drie bovenste borden nog bezig. Bij Bram ging het mis. Het werd daar ook al een eindspel met zware stukken, maar die van zwart werkten veel beter samen dan die van Bram, en dat buitte zwart goed uit. Maar PP maakte weer gelijk in een buitengewoon wilde partij. Vanuit de opening hing er al van alles en ook al werden de dames vroeg geruild, rustig werd het niet meer. Met nog vier torens en diverse lichte stukken op het bord werd de witte koning tenslotte het halve bord over gejaagd om tenslotte ergens in de buurt van f7 zijn Waterloo te vinden.
Daarmee hing alles af van het kopbord. Een dame-eindspel, beide spelers op increment, maar zwart had een vervelende vrijpion en Laurens kreeg die niet onder controle. Zodat het tenslotte toch verkeerd afliep voor Z1. Hard gestreden, maar helaas net tekort gekomen.
Zukertort verliest van HMC Den Bosch (door Piet Peelen)
HMC Den Bosch is een sterke middenmooter en bleek inderdaad een maatje te groot. Het vertoonde spel was behoorlijk en dat biedt hoop voor de rest van het seizoen.Kopman Robert koos voor de Siciliaanse Svesjnikov en lang volgden beide spelers een partij van de toenmalige wereldkampioen Magnus Carlsen. De remise was een logisch gevolg.
Piet speelde een Catalaanse opening waartegen adequaat verdedigd werd. Ook hier remise.
Sybolt leek na de opening in de problemen omdat een loper van hem niet actief was. Toen hij die kon ruilen waren de problemen opgelost en werd de vrede getekend.
Achyuth Aravindhan viel in en deed het prima! Wel kwam hij wat onder druk te staan omdat hij in een open stelling tegenover het loperpaar stond. Een tijdlang ging dat prima, maar na een paar onnauwkeurigheden waren de lopers hem te machtig.
Arthur speelde tegen een heel sterke Duitse grootmeester en moest opletten voor counterschaak. Dat deed hij goed door zelf tijdig de aanval te kiezen. Door eeuwig schaak mocht hij een verdiend halfje aan zijn score toevoegen.
Bij Fitzgerald was het aanvankelijk boksen op afstand. Daarna ontbrandde het gevecht en dat was hevig. Zijn tegenstander offerde zijn dame voor toren, paard en pion. Ongeveer gelijk, zou je zeggen, maar Fitz raakte het spoor bijster en verloor.
Stan trof een grootmeester en wist die bijna te verschalken! Helaas speelde hij iets te voorzichtig en in een toreneindspel had het op een bepaald moment nog verkeerd kunnen aflopen. Het gelijkspel vond hij daarom wel een terechte uitslag.
Jelmer, kopman van het tweede team, viel in en deed dat zeer solide. De stelling was tamelijk gesloten en beide spelers probeerden het wel maar berustten na de tijdcontrole in het onvermijdelijke gelijkspel.
Martijn speelde tegen een Belgische meester en sloeg diens remise-aanbod af. Torenruil was verstandig geweest maar Martijns winstwil was te groot en hij kwam in de problemen. Na vijf uur spelen viel letterlijk het licht uit! Dat leek de concentratie van de resterende spelers toch wat te verstoren. Martijn gaf in een pionneneindspel de remise nog weg.
Het debuutseizoen van Laurens blijft een sprookje. Reeds na acht zetten plaatste hij een aanval waartegen zijn tegenstander zich automatisch verdedigde. Maar een tegenaanval zou Laurens onmiddellijk tot opgave hebben gedwongen! Nu ontspon zich een lang en spannend gevecht, waarin Laurens in het voordeel kwam. Toch ging er nog wat mis. Eerst bij Laurens, maar nadat het licht even uitviel ging het licht ook bij zijn tegenstander even uit en hield Laurens een simpel gewonnen toreneindspel over. Als kind leerde Laurens bij Zukertort de spelregels. En nu, vele jaren later, is hij topscorer van het eerste team. En dus wordt het gezicht van Laurens inmiddels gesierd met een heel brede grijns!
A2 ditmaal wel aan de goede kant van de score
A2 was ditmaal bijna op volle sterkte. Niet helemaal, want Jelmer en Achyuth vulden twee lege borden bij A1. Hugo Luirink werd op het allerlaatste moment nog bereid gevonden om de lege plek te vullen die A2 daardoor had.Hugo toonde zich al snel een zeer betrouwbare invaller. Hij kwam met wit weliswaar wat gedrongen staan, maar verdedigen is Hugo wel toevertrouwd. Zwart kwam er niet door en zag er geen gat meer in - remise. Dat bracht de stand op 1-1, want PP had eerder al een betrekkelijk korte partij ook met remise besloten.
De andere partijen brachten meer spanning. Bram zat ditmaal aan de kop. Zijn partij leek nooit uit evenwicht en ook hier werd het remise. Inmiddels stond Rens vrij goed, maar Eric en Esther waren in de problemen, en bij Philippe was het erg onduidelijk.
Maar de volgende beslissing viel bij Jan, eigenlijk in twee fases. Jan herhaalde de zetten en maakte het bekende gebaar - handen gespreid - wat dacht je ervan - remise dan maar? De zwartspeler schudde gedecideerd het hoofd - bijna alsof hij beledigd was, en ontweek de remise. Een poosje later speelde hij met veel nadruk een pionzet, daarmee suggererend dat het heel sterk was, maar het gaf gewoon een pion weg. Jan accepteerde het cadeautje en had er daarna geen moeite mee om het eerste winstpunt te scoren.
Inmiddels waren er dramatische dingen gebeurd bij Esther. Wit stond positioneel stukken beter, en een nederlaag leek aanstaande. Maar Esther deed de deur op slot en hield de witte stukken met enige moeite op afstand. Wit offerde dan maar een pion, en later nog eentje. Esther bleef rustig, ruilde dames en was toen gewoon twee pionnen voor zonder dat wit er iets voor terugzag. Een volgend punt.
Bij Rens was al snel een dichtgeschoven stelling ontstaan. Wit had alle pionnen op zwart staan, en had daardoor zijn zwartveldige loper totaal machteloos gemaakt. Rens daarentegen had een paard, dat over de witte velden binnenhuppelde en af en toe een pion meesnoepte. Toen hij daardoor een vrijpion kreeg en daarmee naar voren rende was het pleit beslecht, en bovendien waren daarmee de matchpunten binnen.
Philippe had het erg lastig tegen een nog jonger talent. Die speelde met zwart Konings-Indisch, een lastige opening, waar hij echter prima mee uit de voeten bleek te kunnen. Philippe kwam er niet door en verloor twee pionnen. Het mondde uit in een dame-eindspel, dat nog allerlei kansen gaf op eeuwig schaak. Zwart bleef echter goed opletten en wikkelde tenslotte af naar een gewonnen pionnen-eindspel.
Bleef alleen Eric nog over. Na een matige opening stond hij duidelijk minder. Wit liet echter een kwaliteitsoffer toe dat tegenkansen bood. Na diverse afwikkelingen bleef een ongewoon eindspel over, van toren, loper en dubbele h-pion tegen loperpaar plus twee pionnen. Wit trok en duwde, Eric weigerde om te vallen en bleef rustig, zelfs toen rond zes uur het licht even uitviel. En claimde tenslotte 'ineens' remise wegens driemaal dezelfde stelling. Wit geloofde het niet, en de arbiter zag het ook niet zo snel. De complete partij moest daarom worden nagespeeld, en dat duurde wel even bij een partij van 73 zetten. Maar inderdaad, een kwartier later bleek dezelfde stelling te zijn verschenen na zet 66, 69 en 73, overigens via totaal verschillende routes.
Dat bracht de eindstand op 5-3 voor A2. Een prettige zege, die A2 weer op 50% brengt.
Uitstekende zege A3 door Danny Kool
Vorig seizoen had A3 in de eerste ronde veel afwezigen en met invallers leed het een nederlaag. Later bleek dat met deze nederlaag de kampioenskansen verkeken waren. In de afgelopen weken kreeg teamcaptain Michiel Harmsen al enkele afmeldingen en ook de andere teams A1 en A2 waren niet op volle sterkte waardoor geschoven moest worden. Michiel belde en mailde zich suf, en werd vervolgens ook zelf nog eens met privë-omstandigheden geconfronteerd en kon dus niet van zijn inspanningen genieten. Dus werd besloten dat Danny teamcaptain voor zowel A3 als A4 zou zijn.Op zaterdagochtend bleek dat A2 nog steeds niet compleet was, dus werd Hugo Luirink aan A2 geleend. Met de afwezigheid van Michiel en ook van Wim Moene (thuis na knie-operatie) was A3 serieus 'onthoofd'. John Spinhoven en Olivier Marincic speelden op de kopborden, en verder speelden in A3 zes jeugdspelers. Pieter te Brake op het vierde bord, Shrey Shah op vijf en Aashray Mittal op zes hadden ook vorig jaar al partijen in A3 gespeeld, voor Dolev Shniper op drie, Abishek Pillai op zeven en Hidde Bakker op acht was het hun debuut in A3.
Aashray was als eerste klaar. In een eindspel met gelijke lopers en twee pionnen had hij een plusje, maar hij kon niet voorkomen dat hij daarbij een verkeerde randpion overhield, remise dus.
Hidde speelde met wit het Smith-Morra gambiet en ging vol in de aanval. Zijn tegenstander verdedigde taai, en na meerdere offers moest zwart het materiaal teruggeven en ontstond een pionneneindspel met een pluspion dat Hidde eenvoudig uittikte.
Iets later tekenden Dolev en zijn tegenstander de vrede. Dolev had uitstekend gespeeld en stond met zwart de hele partij minimaal gelijkwaardig. Het pionneneindspel zag er voor Dolev eng uit maar werd toch remise.
Abishek had met zwart een dreigend pionnenfront geformeerd en wachtte geduldig op het juiste moment om toe te slaan. Wit had zijn rokadestelling nog niet hoeven verzwakken, maar als een paard op h1 staat is er toch echt iets mis. Na f4-f3 met alle zwarte stukken gericht op de koning was het snel klaar en stond A3 al 3-1 voor. Een prettige stand, want John, Olivier, Pieter en Shrey stonden eigenlijk allemaal goed.
John had zijn tegenstander volkomen overspeeld en het eindspel van toren, loper en pionnen tegen toren en paard en minder pionnen was straal gewonnen. Nog een halfje nodig voor de match.
Olivier speelde met wit een London-achtig systeem, en kenmerkend was dat de vier torens al vroeg in het middenspel werden geruild. Olivier had veel ruimteoverwicht en creëerde met dame en lichte stukken diverse dreigingen in de stelling. Zwart trok toen in een vlaag van verstandsverbijstering een verdedigend paard terug, waarna het meteen mat was. Daarmee waren de cruciale matchpunten binnen!
Shrey had een kwaliteit gewonnen en op het oog stond hij beter. Zijn tegenstander had echter een zeer actief geposteerd paard, en om ongelukken te voorkomen liet hij het remise worden, een verstandige beslissing leek mij.
Pieter tenslotte had de hele partij druk uitgeoefend en leek in het toreneindspel aan de winnende hand. Zijn tegenstander bleef echter actief spelen en tegenkansen zoeken waardoor het tot het eind spannend bleef. Pieter koos een ogenschijnlijk winnende afwikkeling maar zijn tegenstander wist tenslotte met een benauwde remise te ontsnappen.
Al met al een prima 6-2 overwinning voor een A3 dat lang niet compleet was. Het voorwerk van Michiel werkte blijkbaar inspirerend op de spelers! Op volle sterkte moet A3 tot veel moois in staat zijn.
Jeugdig A4 verliest eerste wedstrijd (door Danny Kool)
Net als de andere Amstelveense teams was ook A4 een jeugdig team. Danny Kool en Hanneke Elgersma zaten op het eerste en tweede bord om de gemiddelde leeftijd een beetje op te hogen. Neev Patil en Shanay Shah op het derde en vijfde bord als routiniers, en Karel Bhirawa, David de Vries, Anvika Yadav en Navya Kakrana op vier, zes, zeven en acht maakten hun debuut in de senioren KNSB-competitie. En we hadden een compleet team!Allereerst wil ik deze debutanten feliciteren met hun prima eerste optredens. De eerste keer een lange partij, in een grote speelzaal met allemaal volwassenen en ook schakers die tot de Nederlandse top horen is best wennen.
Omdat ik zelf speelde en ook teamcaptain voor A3 en A4 was heb ik alle andere partijen niet goed kunnen volgen. Bij Navya was de opening een vierpaardenspel, bij Anvika zag ik een Italiaanse opening, David kreeg de lastige Caro-Kann. Na een poosje waren borden zes tot en met acht klaar en ondanks de geboden tegenstand stonden we 0-3 achter.
Ikzelf speelde tegen een jeugdtalent wiens naam ik herkende van jeugd-NK's, waar ik meestal Zukertorters probeer te volgen. Ik speelde met zwart de c3-variant van Siciliaans slordig en mijn tegenstander duwde mij vrij achteloos van het bord. Ik gaf redelijk bijtijds op, mijn tegenstander zei netjes: Goed gespeeld, maar ik denk dat hij daar niets van meende, en terecht!
Karel deed het gelukkig beter. Zijn tegenstander speelde de Pirc-opening en Karel viel de niet-gerokeerde koning aan, en versterkte de aanval met een stukoffer dat winnend bleek te zijn. Een fraai debuut en 1-4.
Shanay had met zwart gesloten Siciliaans, stond de hele partij beter, en op het eind waarschijnlijk gewonnen. Schaken is soms een onrechtvaardig spel. Je doet alles goed, maar maakt op het eind een foutje en de tegenstander gaat er met het punt vandoor.
Ook bij Neev gesloten Siciliaans. Ook Neev stond veel beter, en gelukkig viel hier wel de terechte uitslag.
Tenslotte deed Hanneke met een 2-5 achterstand haar uiterste best om nog een bordpunt te scoren. Na de Caro-Kann opening stond Hanneke best goed, maar in het middenspel nam haar tegenstander het initiatief over en won een pion, en uiteindelijk de partij.
Op naar de volgende tegenstander!
Derde ronde OKA, Stan verslaat Sander (door Piet Peelen)
De derde ronde van het OKA zag opnieuw acht van de mogelijke tien partijen.Henri speelde de opening prima en leek goede kansen te hebben vanwege een achtergebleven pion. Maar Erast wist daar steeds meer activiteit tegenover te stellen. Hij nam het initiatief en won!
Dennis kreeg een halfopen lijn op de koningsvleugel en wilde daar met een paard binnenvallen. Hanneke trok haar paard terug en wist met een rijtje pionnen de verdediging dicht te houden. Na paardruil kwam de lijn open en lette Dennis even niet op en dat kostte hem zijn dame. Een vlaag van totale schaakblindheid waar hij gelukkig om kon lachen!
Nico was oneven en kon dus online zijn activiteit kwijt.
Bas kwam met een originele opzet, waartegen Jan zich middels een pionopmars in het centrum probeerde te bevrijden. Na afruil van die pion kwam Bas met een opzet à la Petrosian op de koningsvleugel. Dat bracht hem beslissend voordeel en de winst.
Duncan studeert nu in Amsterdam en we zijn blij met zijn debuut in het OKA. Achyuth ging meteen vol in de aanval en Duncan reageerde wat voorzichtig. Daardoor kwam hij vreselijk in de klem en dankzij een mooie truc won Achyuth de partij.
Stan speelde aanvallend tegen Sander en al spoedig ontstonden hoogst originele manoeuvres. Na een pionoffer van Stan probeerde Sander het spel gesloten te houden. Maar er zat een lek in zijn berekeningen en met een aantal krachtzetten besliste Stan het duel in zijn voordeel.
Piet tripleerde en leek daarmee een pion te winnen. Een misrekening kostte een stuk en Henk won gemakkelijk.
Sybolt kreeg na de opening wat voordeel. Olivier wist niet wat hij er tegen moest doen waarna Sybolt vlot won.
Laurens leek aanvankelijk makkelijk spel te hebben, totdat Bram sterk speelde en een pion won. Laurens verdedigde zich actief en Bram raakte het voordeel kwijt. Het toreneindspel leek zelfs gunstiger voor Laurens, maar na een onnauwkeurigheid bleek alle muziek uit de stelling.
Paul-Peter bouwde solide op en Rens leek behoorlijk tegenspel te hebben. Toen pakte Paul-Peter door en sloeg een pion. Later had hij de kwaliteit meer in het eindspel en dat kon Rens niet meer verdedigen.
Eric speelde lekker actief door de stelling te openen à la Nimzowitsch. Philippe verdedigde zich kranig, maar na een ruil op f8 kwam zijn koning niet meer weg uit het centrum. Uiteindelijk bleek die koning in een eindspel met zware stukken te kwetsbaar.
Tweede ronde OKA, knappe remise van Achyuth (door Piet Peelen)
Regen teisterde het dak terwijl de tweede ronde van het OKA werd gespeeld. Pluvius was met ons zodat we droog aankwamen en na afloop reed ik tussen de plassen, maar zonder regen op m'n kop. Vrijdag waren er nog de nodige afmeldingen, waardoor Olivier en Eric geen tegenstander zouden hebben. Die kon ik nu mooi tegen elkaar indelen.Nico ging in een gesloten stelling in de aanval op de damevleugel en opende daar het spel. Jack wist in het vervolg een stuk en daarmee de partij te winnen. Winnen van zo'n sterke speler als Nico. Hoe is het mogelijk?, zei Jack na afloop.
Hanneke speelde de opening sterk en won de kwaliteit. Erast wist met een pionopmars een loper terug te winnen. Vervolgens raakte een toren van Hanneke in een penning en Erast won in de aanval.
Dennis speelde een goede, lange, gelijkopgaande en zeer spannende partij. In het verre eindspel ging het echter toch nog mis.
Philippe zette veel pionnen op zwart waarna hij zijn witveldige fianchettoloper kwijtraakte. Laurens speelde actief en met Lf3 viel hij de toren op h1 aan. Philippe rokeerde en dat had Laurens niet gezien. Maar de koning bleek daar niet veilig te staan en Laurens won makkelijk.
Achyuth speelde keurig. Piet zette het scherp op, maar zag geen vervolg. Een zetherhaling leverde Achyuth een mooie remise op.
Jan speelde de opening ambiteus. Sybolt ruilde zijn actieve paard en ging in de tegenaanval. Die drong Jan terug in de verdediging. Sybolt haalde de rest van zijn stukken erbij en won eenvoudig.
Paul-Peter pakte in het middenspel een pion, maar was dat wel juist? Sander won de pion terug en even later stond hij opeens twee pionnen voor. Het eindspel bleek makkelijk te winnen.
Bas bouwde de partij sterk op en dat zag er kansrijk uit. Henk had er moeite mee, maar wist door afruil onder de druk uit te komen en een winnend eindspel te krijgen.
Olivier en Eric waren na drie zetten reeds op onbekend terrrein, zodat er na twee uur pas acht zetten waren gespeeld. Een te actieve pionopmars van Eric werd actief beantwoord, waarna Olivier beter stond. Dat had echter allemaal heel veel tijd gekost en Olivier bood met nog een paar minuten op de klok dus maar remise aan – wat Eric in slechtere stand moeilijk kon weigeren.
A1 pakt puntje mee uit Groningen (door Piet Peelen)
Heel Nederland zit in het park of op het terras in de zon. Heel Nederland? Nee, een klein groepje zit binnen en begint aan de schaakcompetitie. Het Jannes van der Wal-denksportcentrum in Groningen is een ouder gebouw, waar zo'n zestig man in een ruimte van drie klaslokalen spelen. De temperatuur is bij aanvang al zesentwintig graden!Ik kom graag in Groningen. Toen ik student was mocht ik logeren bij mijn goede schaakvriend Michael Riemens tijdens het kersttoernooi. Gesponsord door de Gasunie waren het goede tijden. Vijftien jaar terug sponsorde Kees Eldering met Hotels.nl de club, met als hoogtepunt het landskampioenschap! Het seizoen erop mocht ik meedoen en werden we tweede. Het sterke kader van de club is grotendeels hetzelfde gebleven. Inmiddels is er nieuw schaaktalent met de bekende jongste generatie van de familie Van Foreest.
Geen Jorden of Lucas of Duitse (groot)meesters tegenover ons, maar een zeer jong, geheel Nederlands team. Het werd een boeiende wedstrijd waarin de spanning, de temperatuur en het gebrek aan wedstrijdritme ook voor de nodige fouten zorgde.
Robert was als eerste klaar met een remise. Zijn structuur en activiteit waren mooi en een andere keer zou hij het grootmeesterlijke vredesvoorstel geweigerd hebben.
Stan bereikte niets in de opening tegen Machteld van Foreest. Die opende een torenlijn richting Stans dame, wat voor gevaar zorgde. Toen Stan de juiste verdediging niet wist te vinden speelde ze de partij krachtig naar winst.
Arthur belandde in een keiharde vechtpartij waarin beide spelers er vol tegenaan gingen. Het vergde uiterst veel rekenwerk om de complicaties te doorgronden. Arthur speelde ergens niet het allerbeste en op één moment zag het er eng uit. Daarna wist hij het spel langzaam maar zeker in handen te krijgen en dat resulteerde in stukwinst en een vol punt!
Laurens maakt dit seizoen zijn debuut in de meesterklasse. Als kind van de club droom je daar natuurlijk van! Laurens speelde lekker actief en maakte het zijn opponent knap lastig. Een pionoffer bleek iets te optimistisch, waarna een loper een pion bij zijn koning sloeg. Laurens koos voor een tegenaanval, die werd verhinderd, waarna hij opnieuw een tegenaanval plaatste. Dat had succes, want na een koningszet bracht Laurens zijn dame in de aanval en dat was beslissend! Dameruil had de angel uit zijn spel gehaald en dan was het resultaat omgekeerd geweest. Scoren bij je debuut! Laurens droomt lekker verder.
Lody kreeg de Keres-aanval tegen zich met een pionoffer. Na dameruil dacht menigeen dat hij de iets betere kansen had, maar dat viel tegen. De stelling was gelijk en het bord werd leger en leger. Totdat Lody een vergiftigde pion sloeg en de vijandelijke koning plotseling zijn toren insloot. Een bizarre blunder.
Bij Sander ging na een vroege dameruil de partij lang gelijk op. In het eindspel deed de tegenstander het niet handig en Sander stond op winst. Moest hij met zijn koning naar voren of naar achteren? Hij koos voor het eerste waarna het remise werd. Het andere had gewonnen.
Paul-Peter viel in en beantwoordde de rokade met zijn rokade. Een zeer slechte timing, waardoor hij zwaar onder druk kwam te staan. Pionverlies resulteerde uiteindelijk in partijverlies.
Martijn kreeg een soort variatie op een bekende openingsvariant. Hij veroverde het loperpaar en wist de stelling te openen. Dat ging goed en met een loper kon hij een toren slaan. Het eindspel moest winnen en werd gewonnen door Martijn.
Piet kwam in een gesloten stelling terecht waarin zijn tegenstander met zijn paard een loper sloeg. Vaak een juiste keuze mar ditmaal kreeg Piet een halfopen torenlijn en kon hij het centrum aanvallen. Na een afwikkeling had hij alle troeven in handen. Vreemd genoeg ruilde hij een stel torens waardoor het ietsje moeilijker werd. In het verre eindspel berekende hij een winstweg en offerde een loper. Volkomen onnodig en bovendien was de stelling aan het eind van zijn berekening slechts remise. Een kostbaar verloren halfje.
Sybolt ging vroeg in de aanval, maar stuitte op een uitstekende verdediging. Een geofferde pion zag hij niet meer terug maar zijn tegenstander maakte te snel een vrijpion. Sybolt blokkeerde die met zijn dame en wist na langdurig verdedigen een half punt te noteren.
Daarmee eindigde deze spannende wedstrijd in een gelijkspel. Hebben we een punt gewonnen of verloren? Dat was de vraag na afloop bij een heerlijke Oekraïense maaltijd. We namen afscheid van onze aanvoerder van vorig seizoen, Florian. Hij woont nu in Groningen en we zullen hem moeten missen.
De partijen staan hier.
A2 wint (net) niet
Herinnert u zich de recente wereldkampioenschappen atletiek? Femke Bol zegevierde in de laatste dagen tweemaal. Maar enkele dagen ervoor had ze ook een tragische val vlak voor de finish. Het kwam dus uiteindelijk allemaal goed, en daar zullen we ons dus maar op richten, want A2 overkwam helaas hetzelfde als het Nederlandse estafette-team, met Olivier in de dramatische rol van Femke.Het begon allemaal nogal matig voor A2. Vakantie en andere beslommeringen zorgden ervoor dat A2 flink verzwakt bij HSG op bezoek ging. Maar de teams leken desalniettemin behoorlijk gelijkwaardig, hetgeen achteraf ook wel bleek uit de rating-gemiddeldes: die lagen slechts één punt uit elkaar.
De kopborden hadden het lastig. Esther kwam in een benarde stelling, waarna zwart met een klein trucje gewoon een vol stuk won. Eric raakte na de opening een pion kwijt. Dat werd dus urenlang keepen, en wit zei achteraf dat hij niet had gedacht dat het allemaal zo moeizaam zou gaan. Maar wit omzeilde wel alle tegenkansen, bleef het solide spelen en dwong na ruim 60 zetten Eric tot opgave.
A2 verwelkomde de afgelopen week Bram ter Schegget terug in de gelederen, en die liet direct van zich spreken. Hoezeer zwart strategisch overspeeld werd moge blijken uit het feit dat een sterk wit paard op c5 in bedwang moest worden gehouden door een kortademige collega op b8. Zwart gaf dan maar een kwaliteit om dat dominante paard weg te krijgen, maar Bram gaf geen tegenkansen meer weg en scoorde A2's eerste punt. Jan deed daar een halfje bij, na een trek-en-duwpartij waar hij kleine kansjes bleek te hebben gehad. Bij Rens ging het echter mis. In een heel tactische stelling bleken zijn stukken overbelast waardoor hij een stuk verloor.
Aan de laatste twee borden wist A2 de stand weer gelijk te trekken, al moet gezegd dat daar wel enige hulp van de tegenstanders bij kwam kijken. Nico Louter, sinds vele jaren weer een keertje in de KNSB spelend, toonde weer eens zijn handigheid in ogenschijnlijk saaie stellingen. Wit opende met 1. Pf3, waarna Nico maar wat ongewone zetten deed om wit uit zijn voorbereiding te halen. Dat lukte aardig. Wit verbruikte veel tijd en bereikte niets. In het diagram heeft Nico zojuist de loper gepend. Wit moet daar iets aan gaan doen, want er dreigt Ld8. Bovendien valt op dat de zwarte koning heel veilig is, maar dat de witte koning een beetje tocht voelt over de witte velden.
1. Da4? Dat verhindert inderdaad Ld8 wegens Dd7+, maar Dd2 was beter geweest. Wit wil de penning opheffen via Db5 en een loperzet. Probleem is dat die oplossing in twee fasen alles bij elkaar nogal lang duurt, en ondertussen barst het onweer los. Maar wit was krap in tijd en voelde geen gevaren.
1... g5! 2. hxg5 fxg5 3. Db5. Fase 1 voltooid, maar de zwarte dreigingen nemen al toe.
3... h4 4. gxh4 gxh4 5. Lc7. Fase 2 ook eindelijk voltooid, maar het blijkt een typisch geval van operatie geslaagd, patient overleden. 5... h3! en uit. Dg2+ en h3-h2 kost gewoon de loper.
Nog pas enkele weken woont hij in Nederland (en de verwachting is dat hij nog jaren blijft). Aakrit is nog heel jong, spreekt vlot Engels en ook vrij redelijk Duits (nadat hij in Berlijn heeft gewoond). Hij maakte al meteen zijn debuut in deze wedstrijd, en dat ging heel aardig. Een pionoffer leverde initiatief op, en toen zwart een pion vergat te dekken kreeg Aakrit zelf een pluspion. De zwarte stukken bleken actief genoeg voor tegenspel, en na vele afruilen kwam er een remise-eindspel op het bord. Tenminste, dat zou je denken, als je hoort dat wit a- en c-pion plus een paard heeft, en zwart een loper en een a-pion.
Zwart borg zijn koning 'veilig' op, liep naar a4 en speelde vreemd genoeg a7-a5 voor een soort rugdekking. Aakrit geloofde zijn ogen niet, en speelde c2-c4. Hiernaast ziet u het bijzondere resultaat van de opmerkelijke zwarte strategie. De zwarte koning staat pat en al bijna mat.
Zwart is aan zet en heeft een probleem. Als het witte paard schaak kan geven is het mat. Na afloop werd even gedacht dat zwart kan standhouden met 1... Ld5 maar dat is niet waar. Natuurlijk, als wit pakt is het pat. Maar wit speelt gewoon 2.Kb2 en wint soepel. Zo wint wit na 2... Lc6 (dat verhindert inderdaad zowel Pe4 als Pb5) simpel met 3... Pc8! en nu is Pb6 mat ondekbaar.
Hoe dan ook, zwart zag de pattruc niet en speelde 1... Lg4 waarna Aakrit het matnet dichtknoopte via 2. Pe4. Zwart gaf op want er dreigt ondekbaar mat via zowel Pc3 als Pc5.
Zo lag het team van A2 na zeven potjes keurig gelijk met de tegenstander, terwijl alleen Olivier nog op de baan stond. Tot vlak voor de finish leek er niets aan de hand en leek Olivier, het stokje stevig in handen, regelrecht op de finish af te stormen. Eerder in de partij had wit een truc bedacht die niet helemaal klopte. Olivier kreeg een loperpaar tegen toren en twee pionnen. Nadat er meer geruild werd en het bord dus leger werd, bleken die lopers steeds machtiger. Qua pionnen had wit f,g,h-pionnen, maar zwart had een onstuitbare a-pion op a2. Olivier kon die pion ook gewoon laten promoveren en zo de toren ophalen en daarmee de kroon op het werk zetten. De beide lopers zouden samen met de koning die drie pionnen heus wel de baas kunnen.
Maar Olivier speelde zowat op increment en vertrouwde dat niet helemaal. Hij probeerde met de loper de toren te blokkeren en zo een 'echte' dame te halen. Dat blokkeren lukte niet goed, en ondertussen begon wit met de pionnen te lopen. Met de finish in zicht struikelde Olivier, het stokje stuiterde weg, en zo verdween niet alleen de winst uit het gezicht, maar bleek zelfs een remise niet meer haalbaar.
Een wat jammerlijke nederlaag, die net zo goed een zege had kunnen zijn. Het is niet anders. Over drie weken beter, denken we dan maar. We doen dan net of de 400 meter horden op het programma staat.
Edwin van Erp 75 jaar! (door Michiel Harmsen en Wouter Simonis)
Op woensdag 16 augustus was het zover. Edwin van Erp kon zijn 75e verjaardag vieren in het bijzijn van zijn zuster Sonja, Michiel Harmsen, Wouter Simonis, Fred Renkema en trouwe bezoeker Hans.
Edwin is al lid van Zukertort sinds 1968 en is daarmee na ons erelid Peter van Velzen het langst lid van onze vereniging. Edwin is met een handicap geboren. Een aantal jaren geleden kon hij nog op krukken lopen, maar inmiddels zit hij permanent in een rolstoel. Eerst woonde hij in Amstelveen, vlakbij Uilenstede, waar wij toen ook ons clublokaal hadden. Later is hij verhuisd naar Berkenstede in Diemen waar hij nu op een zorgafdeling verblijft.
Michiel Harmsen en Wouter Simonis bezoeken hem daar regelmatig. Edwin wil dan altijd dammen en schaken. Edwin is ook lid geweest van een damvereniging en tegen hem dammen is een hele uitdaging. Hij is heel gehaaid in trucjes en voordat je het weet sta je een paar schijven achter. Maar het liefst speelt hij remise, en een dergelijk aanbod kun je van zo'n sterke dammer en schaker natuurlijk niet afslaan. Sonja houdt al die resultaten keurig bij in twee verschillende schriften, één voor dammen en één voor schaken.
Edwin memoreert graag zijn klinkende resultaten die hij tegen grootmeesters heeft behaald: Browne, Kavalek, Timman met schaken, Harm Wiersma en Ton Sijbrands met dammen. In dat verband noemt hij ook vaak clubgenoten als Robert Ris en Piet Peelen.
In 2018 was Edwin 50 jaar lid van Zukertort. Bij die gelegenheid heeft Henk Boot (in zijn toenmalige functie als voorzitter van de SGA) hem de erespeld van de KNSB uitgereikt. Onze club deed daar nog een schepje bovenop door de van Erp wisselbeker in het leven te roepen voor degene die in de interne competitie de meeste remises speelt. Edwin kreeg die beker tot zijn grote verdriet niet mee naar huis. De eerste winnaar was Hugo Luirink, en daarna verrassend Sander Los en Harold de Boer. Sinds de coronacrisis is deze beker wat in het slop geraakt. Daarom heeft het bestuur Edwin dit jaar uitgeroepen tot winnaar van zijn eigen beker en erbij gezegd dat hij de beker nu wel definitief mag houden. Aan de foto is te zien dat Edwin daar erg blij mee is.